Melatonine is de natuurlijke stof die een gunstig effect heeft op onder meer het in- en doorslapen, maar ook op hart- en de bloedvaten, overgangsproblemen, verouderingsproblemen en andere processen.
Melatonine wordt aangemaakt door de pijnappelklier, een orgaantje dat zich in het centrum van de menselijke hersenen bevindt. Het is een hormoon dat onder meer het dag- en nachtritme ondersteunt. Als het duister wordt, stijgt de productie van melatonine. Bij het ouder worden daalt de hoeveelheid melatonine. Dat kan een verklaring zijn voor het feit dat oudere mensen minder snel in slaap vallen.
Melatonine is een krachtig antioxidant dat een positief effect heeft op het immuunsysteem. Dat zorgt ervoor dat je slaperig wordt. Op die manier vallen we op een natuurlijke manier in slaap.
Melatonine wordt in de pijnappelklier of epifyse aangemaakt uit serotonine. Dat orgaan vervult een erg belangrijke rol voor het lichaam. De productie van melatonine is rechtstreeks gekoppeld aan de blootstelling van licht aan bepaalde receptoren in het netvlies van de ogen.
Melatonine wordt vaak verkocht als middeltje tegen jetlag en inslaap- en slaapstoornissen. Wil je melatonine eens proberen omdat je bijvoorbeeld slecht slaapt? Neem er dan niet te veel van in. De aanbevolen dosis is 3 mg. Zwangere en zogende vrouwen mogen geen melatonine nemen. Over het effect op het (ongeboren) kind is immers nog veel te weinig geweten.
De verkoop van melatonine was tot een aantal jaar geleden nog verboden in België, maar is nu gewoon verkrijgbaar in de apotheek. In Nederland is melatonine al veel langer verkrijgbaar bij de drogisterij.
melatonine, slaapprobleen, slaapstoornis, slapen Mazelen is een heel besmettelijke virusinfectie, die voornamelijk voorkomt bij kinderen. De ziekte kenmerkt zich vooral door koorts en huiduitslag.
Het virus dat mazelen veroorzaakt, het morbillivirus, verspreidt zich via direct contact en via druppeltjes in de lucht. Iemand die de mazelen heeft, blijft besmettelijk van een tot drie dagen voor tot vijf dagen na de huiduitslag. De incubatietijd, de tijd tussen de besmetting met het virus en de eerste tekenen van huiduitslag, bedraagt gemiddeld 8 tot 14 dagen.
De eerste symptomen van de mazelen lijken op die van een griep of een stevige verkoudheid. De patiënt heeft hoge koorts, moet veel hoesten, heeft een loopneus, moet veel hoesten, voelt zich vermoeid en lusteloos en heeft rode ogen.
Na een paar dagen verschijnen er rode vlekjes in het gezicht, de nek en de hals. De uitslag verspreidt zich geleidelijk over het hele lichaam, behalve de armen en de benen. De vlekjes worden geleidelijk aan groter. Na zes dagen beginnen de vlekjes langzamerhand te verdwijnen.
Kinderen die nog geen 3 jaar oud zijn en jongvolwassenen van boven de 20 hebben de zwaarste symptomen.
Meestal verloopt de ziekte goedaardig. Om de koorts te bestrijden kan je je kind paracetamol geven. Laat het kind ook genoeg drinken. In bepaalde gevallen kunnen er complicaties optreden als een longontsteking, hersenvliesontsteking of bronchitis. Nederlandse en Belgische kinderen krijgen dus een vaccin tegen de mazelen toegediend. Het gaat om het gecombineerde mazelen-bof-rodehond-vaccin, een vaccin dat bescherming biedt tegen drie kinderziekten.
Een eerste vaccinatie wordt toegediend rond de leeftijd van 14-15 maanden, rond de leeftijd van 9-13 jaar volgt nog een tweede vaccinatie. Het gaat om een gecombineerd vaccin tegen mazelen, bof en rode hond.
Er bestaat geen speciale medicatie voor de behandeling van mazelen. De medicatie die gebruikt wordt, is vooral gericht op het verlichten van symptomen als koorts en hoofdpijn.
kinderen, kinderziekte, mazelen Een longembolie is een embolie of afsluiting van een longslagader, waardoor deze het longweefsel niet van bloed kan voorzien. Door de afsluiting van de slagader krijgt het achterliggende longgedeelte geen bloed meer en zal er een longinfarct ontstaan.
Een longembolie wordt vaak veroorzaakt doordat in de grote aders in het bovenbeen of bekken trombose ontstaat. Het stolsel dat zo gevormd wordt, kan via het hart de longen bereiken.
– dreigende shock
– acute decompensatie van het hart
– verhoogde hartslag
– pijn in de zij
– bloed in sputum
– temperatuurverhoging
Kleinere embolieën kunnen voorbijgaan zonder dat de patiënt iets merkt. Ze uiten zich in de vorm van een tijdelijke stijging van de lichaamstemperatuur of versnelling van de pols. Een grotere embolie kan een shock of zelfs (uitzonderlijk) door veroorzaken. Voor het optreden van een longembolie voelt de patiënt zich vaak angstig.
Een longembolie kan op de volgende manieren behandeld worden:
– zuurstof toedienen
– spasmolytica (spierontspanners)
– anticoagulantia (antistollingsmiddelen: heparine)
– shockbestrijding
longembolie, longen, longinfarct Een lintworm is een parasiet uit de groep van de platwormen. Een lintworm is lintvormig en kan vele meters lang worden. De kop van de lintworm verankert zich in het slijmvlies van het maagdarmkanaal, de rest van de worm bestaat uit wel 2000 geledingen. Die worden groter naargelang ze verder van de kop verwijderd zijn.
De laatste geledingen worden gevuld met rijpe eieren en verlaten samen met de ontlasting het lichaam. Ze zien eruit als kleine stukjes lint, vandaar de naam lintworm. Bij de mens zijn de runder- en de varkenslintworm de meest voorkomende soort, hoewel die laatste in onze contreien zeldzaam geworden is.
Tijdens het grazen worden die lintwormeieren door het vee opgenomen. Zij komen vervolgens uit in de maag. De larve die dan vrijkomt migreert door de darmwand heen en vestigt zich in het spierweefsel van de koe. Als de koe geslacht en opgegeten wordt zonder het vlees voldoende te koken, krijgt de mens levende lintwormlarven binnen. Die ontwikkelen zich tot de bekende lintworm en zetten de cyclus voort.
Iemand met een lintworm merkt daar normaal gezien niet zoveel van. Hij heeft hoogstens last van wat vage buikklachten. Hij zal zeker niet veel vermageren. De lintworm wordt meestal pas ontdekt wanneer hij volgroeid is en de witte geledingen begint af te scheiden.
– Probeer geen rauw of niet goed doorbakken vlees te eten.
– Verhit het vlees goed of vries het minstens 10 dagen in op -10°C.
– Kijk uit met vlees in de derde wereld.
De infectie kan worden voorkomen door vlees genoeg te verhitten (boven 56°C) of gedurende minstens 10 dagen op -10°C in te vriezen, of 24 uur op – 24°C.
Riolering zorgt dat ontlasting (stoelgang) van lintwormdragers niet meer op plaatsen terechtkomt waar vee de eieren kan opeten.
Er bestaan verschillende medicijnen tegen lintwormen. Yomesan is een van de bekendste. Om de eitjes af te scheiden, wordt dit meestal gecombineerd met laxeermiddelen.
lintworm Buikgriep of gastro-enteritis is een ziekte die vooral in de winter voorkomt. Dan is er vaak sprake van echte epidemieën. Buikgriep is eigenlijk een overkoepelende naam voor alle maag-darmontstekingen. Het kan een bacteriële of virale oorsprong hebben. Er zijn veel verschillende virussen en bacteriën die buikgriep kunnen veroorzaken.
Virale buikgriep komt het vaakst voor, buikgriep die door virussen veroorzaakt wordt, komt het vaakst voor. De infectie wordt vaak overgedragen door vuile handen. Wie iets aanraakt waarop virussen zitten, heeft prijs. Epidemieën breken dan ook vaak uit op plaatsen waar veel mensen samenleven, zoals op scholen en in rusthuizen.
Bacteriële gastro-enteritis komt minder voor maar is wel ernstiger. Salmonella is de meest voorkomende oorzaak van bacteriële gastro-enteritis. Salmonella komt voor in voedingsmiddelen als vlees, eieren, zuivelproducten, enz.
Als alleen de maag betrokken is, spreekt men van een gastritis. Als ook de darmen betrokken zijn, spreekt men van een enteritis.
• Acute diarree
• Buikkrampen
• Misselijkheid
• Koorts
• Braken
• Spierpijn
Buikgriep gaat doorgaans vanzelf over. Een behandeling bestaat niet. Uitzieken is de boodschap! Na 1 tot 5 dagen zou je je beter moeten voelen. Drink voldoende en in kleine beetjes tegelijk. Bij jonge kinderen en baby’s is een rehydratievloeistof aan te raden, zodat ze niet uitgedroogd geraken.
Om je situatie iets aangenamer te maken, kan je geneesmiddelen tegen de diarree gebruiken, maar overdrijf hier niet mee! Je kunt gewoon verder blijven eten zoals je het gewoon bent.
Als de symptomen niet geleidelijk aan verminderen, moet de arts verder blijven zoeken naar de oorzaak. Hij kan je stoelgang laten onderzoeken en zo vaststellen of er sprake is van bacteriën die de voedselvergiftiging veroorzaken. Indien nodig kan de dokter je antibiotica voorschrijven.
buikgriep, darmen, maag Als bloedvaatjes onder de huid scheuren of breken, kan dat leiden tot een blauwe plek. Dat is meestal het geval na een stoot of een val. Het bloed zal dan naar de weefsels onder de huid lopen, wat de zwarte of blauwe kleur veroorzaakt. De blauwe plekken zullen tijdens het genezingsproces verschillende keren van kleur veranderen. Na twee tot vier weken is de plek helemaal verdwenen, afhankelijk van de plaats waar ze gelegen zijn.
Blauwe plekken zullen in de meeste gevallen vanzelf verdwijnen. Met andere woorden, het is niets om je zorgen over te maken. Je kan de genezing wel versnellen door de blauwe plekken te behandelen. Als de plek snel verkleurt en er minder dan 30 minuten na de verwonding al pijn en zwelling optreedt, wijst dat op een zwaarder probleem, zoals een verstuiking of een breuk. Een blauwe plek op de benen geneest minder snel dan een plek op de armen of het gezicht.
Als je gevoelig bent voor blauwe plekken, zal je je dikwijls niet eens kunnen herinneren wat precies de oorzaak is. Je bent ergens tegen gestoten of gevallen.
Wie krijgt er nu makkelijker blauwe plekken? Oudere mensen zijn er vatbaarder voor. Zij krijgen vaak blauwe plekken ten gevolge van letsels, vooral aan de handen, voorarmen, voeten en benen. Je huid wordt immers dunner bij het ouder worden. Vrouwen zijn vatbaarder voor blauwe plekken dan mannen.
blauwe plekken, huid Astma is een veel voorkomende chronische ziekte van de luchtwegen die zich vooral kenmerkt door ademhalingsproblemen. De ziekte komt vooral bij kinderen voor.
Bij een aanval van astma versmallen je luchtwegen zich en trekken de spieren er rond zich snel samen. De binnenkant van de luchtwegen zwelt dan op, waardoor je een benauwd gevoel krijgt. Astmapatiënten hoesten veel en hebben een piepende ademhaling. Een aanval kan even duren, maar kan net zo goed enkele dagen aanhouden.
Een astma-aanval begint met een piepende ademhaling, hoesten en kortademigheid. Hoe snel die symptomen zich manifesteren, kan verschillen van aanval tot aanval.
Een aanval kan in een paar minuten voorbij zijn, maar kan ook een paar uur duren. Bij kinderen is jeuk op de borst of in de nek vaak een van de eerste symptomen.
De twee belangrijkste oorzaken van astma zijn hyperactieve bronchiën en ontstekingen van de luchtwegen. In het eerste geval overreageren de bronchiën als ze blootgesteld worden aan bepaalde stoffen en bemoeilijken op die manier het ademhalen.
In dat laatste scheiden een aantal cellen een chemische substantie af, waardoor er een zwelling optreedt. Daardoor maken andere cellen extra slijm aan en kan de patiënt moeilijk ademhalen. Die stoffen kunnen gaan van pollen, stof, veren over luchtvervuiling en sigarettenrook tot zelfs de geur van bepaalde parfums, verf en huishoudproducten. Stress, angst en weersomstandigheden kunnen het risico op een astma-aanval verhogen. Ook medicatie kan een oorzaak van een astma-aanval zijn.
Astma is voor een groot deel erfelijk. Als één van de ouders astma heeft, heeft het kind 50% kans ook astma te ontwikkelen. Wanneer beide ouders astma hebben, wordt dat zelfs 70%.
Als de diagnose vastgesteld, zijn er een aantal behandelingen die je kunnen helpen astma onder controle te krijgen. Volledig genezen van astma is echter zo goed als onmogelijk. De arts kan controleren op welke stoffen je astmatisch reageert, waardoor je die kunt vermijden of je omgeving aanpassen. Er zijn ook medicijnen op de markt die je kunnen helpen astma te voorkomen.
ademhaling, astma, luchtwegen De druk die het bloed uitoefent wanneer het door de slagaders stroomt wordt de bloeddruk genoemd. Je bloeddruk kan op een dag enorm variëren. Zo stijgt hij bij lichamelijke inspanningen en daalt hij wanneer je slaapt. Als je bloeddruk permanent te hoog is, kan dat erg schadelijk zijn voor je gezondheid. Hoge bloeddruk wordt ook wel hypertensie genoemd. Als je vaak kampt met hoge bloeddruk, kan dat de slagaders beschadigen. Daardoor verdikken ze en verliezen ze hun elasticiteit. De bloedtoevoer zal dan beperkt worden, wat een permanente hoge bloeddruk veroorzaakt.
In de meeste gevallen spelen een aantal risicofactoren wel een grote rol, maar een rechtstreekse oorzaak voor hoge bloeddruk bestaat niet. Risicofactoren zijn onder meer een te hoge consumptie van alcohol, zwaarlijvigheid, gebrek aan lichaamsbeweging of een te hoge consumptie van zout.
Vaak lijden meer personen binnen een familie aan hypertensie. In een kleine minderheid van de gevallen is er wel een rechtstreekse oorzaak aan te duiden, bijvoorbeeld nierziekte. Bepaalde medicijnen kunnen een verhoging van de bloeddruk veroorzaken. Sommige medicijnen, waaronder bepaalde pijnstillers, hoestsiropen en neusdruppels, kunnen de bloeddruk verhogen. Vraag raad aan je huisarts.
Iemand die aan hoge bloeddruk lijdt, kan daar jarenlang niets van merken. Maar op een bepaald moment zijn de nieren, het hart en andere organen erg zwaar beschadigd en zal hij er lichamelijk gevolgen van ondervinden.
Medicijnen kunnen de hoge bloeddruk verlagen. Maar de persoon met hoge bloeddruk zal ook zijn levensstijl moeten aanpassen. Het is aan te raden een gezond dieet te volgen, veel te bewegen en te sporten, weinig zout te consumeren en minder alcohol te drinken. Personen met hoge bloeddruk worden ook aangemaand te stoppen met roken. Roken heeft geen rechtstreekse invloed op de bloeddruk, maar vergroot wel het risico op hart- en vaatziekten.
Er bestaan verschillende medicijnen om de bloeddruk onder controle te houden. Die worden voorgeschreven in het geval van heel hoge bloeddruk. Meestal wordt er gekozen voor een combinatie van ten minste twee medicijnen. De vijf belangrijkste typen medicijnen die ingezet worden om de bloeddruk te verlagen, zijn bètablokkers, ACE-remmers, diuretica of plastabletten, calciumantagonisten en Angiotensine II-antagonisten. Je arts zal mee bepalen welke medicijnen voor jou het meest geschikt zijn.
Volwassen zouden iedere vijf jaar hun bloeddruk moeten laten controleren. Die wordt gemeten met een bloeddrukmeter, die twee resultaten geeft: de systolische druk en de diastolische druk. De systolische druk is de kracht van het bloed als het hart zich samenspant om het bloed in het lichaam te pompen. De diastolische druk is de kracht van het bloed als het hart zich ontspant. De bloeddruk wordt weergegeven in millimeters kwik of mm Hg. Alles wat onder 140/90 ligt is een normale bloeddruk. Van een hoge bloeddruk spreken we vanaf 160/90. De ideale bloeddruk voor volwassen zou rond 120/80 moeten liggen.
bloeddruk, hoge bloeddruk, hypertensie Lage bloeddruk of hypotensie, het woord spreekt eigenlijk voor zich, de bloeddruk is dan te laag. Van lage bloeddruk kunnen we spreken als bovendruk lager is dan 100 mm Hg en de onderdruk lager is dan 60 mm Hg. De bovendruk is de bloeddruk als het hart het bloed uitpompt, de onderdruk als het hart zich tussen twee slagen in ontspant.
Een lage bloeddruk is vaak chronisch, zoals bijvoorbeeld bij diabetespatiënten, maar kan ook plots voorkomen. Dat kan bijvoorbeeld gebeuren als iemand die lang heeft stilgezeten plots rechtstaat.
Lage bloeddruk kan veel oorzaken hebben. Zo bijvoorbeeld uitdroging, een zware allergische reactie, spataders, diabetes, warmte, alcohol, een zware maaltijd, veel bloedverlies, bepaalde medicijnen, enz.
In veel gevallen hebben mensen met lage bloeddruk geen last van specifieke klachten. Mensen met een lage bloeddruk kunnen zich moe en futloos voelen. Duizeligheid, flauwvallen en concentratiestoornissen horen ook tot de mogelijke symptomen.
In geval van duizeligheid of flauwvallen moet je er zo snel mogelijk voor zorgen dat het bloed weer naar de hersenen stroomt. Dat kan door met je benen omhoog te gaan liggen.
bloeddruk, hypotensie, lage bloeddruk Iedereen weet wel dat jebest veilig vrijt om het risico dat je een geslachtsziekte oploopt te beperken. Maar welke SOA’s (Seksueel Overdraagbare Aandoeningen) bestaan er zoal en hoe kun je ze herkennen?
Een SOA kun je onder meer herkennen aan symptomen als afscheiding uit de penis, vagina of anus, een branderig gevoel bij het plassen, jeuk aan de schaamlippen of de eikel, pijn in je onderbuik, bloedverlies en wratjes of zweertjes, blaasjes op de penis, vagina, anus of mond. Als je denkt dat je wel eens ergens een SOA zou kunnen opgelopen hebben, raadpleeg dan meteen je huisarts. Bij de meeste SOA merk je in eerste instantie namelijk niets.
Chlamydia is een infectie die vooral meisjes en jonge vrouwen treft. Van een chlamydia-infectie merk je de eerste jaren niets. Vrouwen hebben vaak totaal geen of enkel vage klachten. Als chlamydia niet goed behandeld wordt, kan je onvruchtbaar worden. Zolang je niet behandeld wordt, is chlamydia besmettelijk. Typische klachten bij vrouwen zijn meer of een andere afscheiding dan normaal, onregelmatig bloedverlies en pijn in de onderbuik en bij het vrijen. Mannen hebben klachten als pijn tijdens het plassen of afscheiding uit de plasbuis. Een vrouw kan chlamydia tijdens de bevalling doorgeven aan de baby, waardoor de baby long- of oogontsteking kan krijgen.
Gonorroe wordt ook wel eens ‘een druiper’ genoemd. Gonorroe is een erg besmettelijke seksuele aandoening. Een man merkt na enkele dagen tot twee weken dat hij besmet is geraakt. Hij kan last krijgen van geelgroene of waterige afscheiding uit de plasbuis. Het plassen kan ook pijn doen. Vrouwen hebben dikwijls nergens last van. Ze hebben soms wel iets meer afscheiding dan normaal. Maar ook bij wie niets merkt, kan de infectie zware gevolgen hebben. Het kan infecties veroorzaken in de penis, vagina en anus. Orale seks vergroot het risico van een gonorroe-infectie in de keel. Gonorroe is uiterst besmettelijk maar gemakkelijk te genezen als je er op tijd bij bent.
Genitale wratten, wratten op of rond de geslachtsdelen of de anus komen vaak voor. Na de infectie kan het nog weken tot zelfs een jaar duren voor de eerste wratten doorbreken. De eerste wratten zijn vaak klein, maar ze worden groter en breiden zich uit. De wratten zijn niet pijnlijk, maar ze jeuken verschrikkelijk. Soms zijn de wratten inwendig en is het veel moeilijker ze op te merken. Zelfs na de behandeling kunnen de wratten nog terugkeren. Maar hoe eerder je erbij bent, hoe kleiner het risico dat de wratten nog terugkeren. De oorzaak van genitale wratten is het Humaan papillomavirus. Bepaalde varianten van dit virus kunnen
Herpes genitalis kenmerkt zich door blaasjes of kleine wondjes rond de geslachtsdelen. De besmetting gebeurt door de aanraking van de huiduitslag, het slijmvlies van de mond, penis, vagina of anus van iemand met herpes. De bekendste vorm van herpes is een koortslip (herpes labialis). De oorzaak van zo’n koortslip is een ander type herpesvirus. Via orale seks kan het virus worden overgedragen op de geslachtsdelen. Maar andersom geldt hetzelfde. Herpes genitalis kan ook overgedragen worden op de mond. Als je eenmaal geïnfecteerd bent met het virus, raak je het nooit meer kwijt. De blaasjes ontstaan meestal op een moment dat de weerstand verzwakt is.
Syfilis is een ernstige SOA die in onze contreien gelukkig niet veel voorkomt. De aandoening wordt veroorzaakt door de bacterie treponema pallidum. De ziekte kent drie stadia. In het eerste stadium komen er een of meerdere zweertjes rond de plaats van infectie, dus op de geslachtsdelen of de mond. Enkele maanden later begint het tweede stadium. De syfilis heeft zich via de bloedbaan door het lichaam verspreid. Je kunt dan last hebben van vlekjes op de huid en een grieperig gevoel. Als je tijdens deze stadia niet behandeld werd, treedt het derde stadium in. In dit stadium is de syfilis nog altijd in je lichaam aanwezig en kan het zware schade aan de organen veroorzaken en zelfs dodelijk zijn.
Hepatitis B is een ernstige ziekte waarbij de lever besmet wordt. Het Hepatitis B-virus dringt de levercellen binnen en veroorzaakt daar een ontsteking. Symptomen kunnen bestaan uit koorts, vermoeidheid en lusteloosheid. Bij negen op tien mensen verdwijnt het virus vanzelf uit het lichaam, maar het virus kan ook aanwezig blijven. Je kunt dan worden ingeënt om te voorkomen dat je hepatitis B krijgt. Hepatitis B wordt hier vooral overgedragen door seksueel contact, maar kan ook overgedragen worden via bloedcontact.
Aids is de ergste seksueel overdraagbare ziekte. Het wordt veroorzaakt door het HIV-virus (Human Immunodeficiency Virus). De besmette persoon wordt eerst seropositief. Dat betekent dat hij drager is van het virus en dus andere mensen kan besmetten. Hij ondervindt wel nog geen last van de infectie. Daarna krijgt hij aids (Acquired Immuno-Deficiency Syndrome). Aids veroorzaakt een algemene immunodeficiëntie. Het ondermijnt met andere woorden het afweersysteem van het lichaam. De patiënt wordt dus sneller ziek en kan aan meerdere ziekten lijden. Verschijnselen die op met aids gepaard gaan, zijn onder meer vermoeidheid, gewichtsverlies, diarree, droge hoest, nachtzweten, koorts, kortademigheid en opgezette lymfeklieren in de hals of de oksels. Aids is ongeneeslijk. Er bestaat nog geen vaccin tegen. Wel zijn er de zogenaamde ‘aidsremmers’, die de ziekte zodanig kunnen afremmen dat de patiënt nog jaren kan leven.
Trichomonas-infectie is een minder zware SOA. De oorzaak is het Trichomonasvirus dat in de vagina voorkomt. Vrouwen hebben vaker last van een trichomonasinfectie dan mannen. Je kunt al lange tijd een trichomonasinfectie hebben zonder dat je duidelijke klachten hebt. Bij vrouwen kan de vagina ontsteken. De vagina jeukt dan en veroorzaakt een geelgroene afscheiding. Ook de plasbuis en de blaas kunnen ontsteken. Dat doet pijn bij het plassen. De klachten nemen tijdens de menstruatie vaak toe. Mannen zullen niets of weinig merken van eeninfectie. Trichomonas is goed te behandelen. Naast SOA zijn er ook nog de volgende aandoeningen. Het zijn eigenlijk geen SOA’s omdat je deze aandoeningen ook op andere manieren kunt oplopen dan door seksueel contact. Wel kunnen de aandoeningen klachten veroorzaken rond of in de geslachtsorganen.
Schaamluis is de SOA die het meest voorkomt, maar het is ook de meest onschuldige. Schaamluis kan overgebracht worden door seksueel contact maar ook door bijvoorbeeld gezamenlijk kledinggebruik. Schaamluizen zijn kleine luisjes die leven op de behaarde delen van het menselijke lichaam. Ze leven van het bloed van mensen. Ze hebben een rode of bruine ontlasting, die plekjes achterlaten in je ondergoed. Soms raakt de huid geïrriteerd en gaat hij jeuken. Krabben is af te raden, het helpt niet en kan infecties tot gevolg hebben. Schaamluis kun je zelf vaststellen en behandelen, maar je kunt er ook mee naar een arts. Je kunt de schaamluizen bestrijden met een anti-luizenmiddel.
Bacteriële vaginose is eigenlijk geen SOA, maar een verstoring van het bacteriële evenwicht in de vagina. Dit kan onder meer het gevolg zijn van het wassen van de vagina met zeep of het te lang inhouden van een tampon, wat de zuurgraad in de vagina verstoort. De vagina scheidt dan een grijswit vocht af en ruikt zurig. Je kunt ook bacteriële vaginose hebben zonder dat je er last van hebt. Behandeling is enkel nodig als je klachten hebt. Mannen hebben doorgaans geen last van de infectie.
Een candida-infectie is een schimmelinfectie. De oorzaak is een verstoring van de gisthuishouding in je lichaam. Als je een mindere weerstand hebt, bijvoorbeeld door ziekte of stress, kan de bacterie zich vermenigvuldigen. Candida kan in de vagina een schimmelinfectie veroorzaken. Het is dus geen SOA, maar een infectie die in je lichaam ontstaat. Het veroorzaakt een brokkelige afscheiding die zurig ruikt. Je krijgt er jeuk en een branderig gevoel door. Mannen hebben last van klachten als een droge, schilferige eikel, rode puntjes op de eikel en jeuk. De schimmelinfectie kan tijdens seksueel contact worden overgedragen op de partner.
geslachtsziekte, SOA