Leven met een pacemaker

Mensen met een te traag of te snel hartritme, met hartfalen en met het risico op een hartstilstand, lopen grote risico’s wanneer dit onbehandeld blijft. Door het plaatsen van een pacemaker kunnen de risico’s sterk verminderd worden. Een pacemaker is een apparaat dat de functies van het hart ondersteunt. Hoe dat in zijn werk gaat en hoe je kan leven met een pacemaker, kan je hier lezen.

Wat is een pacemaker en hoe werkt het?

Een pacemaker is een klein apparaatje dat de werking van het hart ondersteunt. Het wordt met het hart verbonden door elektrodes die prikkels afgeven aan de hartspier, om zo het hart te laten samentrekken.

De pacemaker wordt gestuurd door een microcomputer en past zich zo aan het gedrag van de patiënt aan. Zo kan je de pacemaker op die manier programmeren dat hij niet geactiveerd wordt wanneer het hart verondersteld wordt trager te kloppen, bijvoorbeeld tijdens het slapen. De pacemaker zal enkel geactiveerd worden wanneer het hart afwijkend klopt.

Een pacemaker wordt gevoed door een batterij die acht tot tien jaar meegaat. Daarna zal men deze moeten vervangen.

Omdat de pacemaker vlak onder de huid geplaatst wordt, is het geen zware ingreep. Het gebeurt onder plaatselijke verdoving en duurt ongeveer een uur.

Meestal moet je een dag op de intensieve zorgafdeling verblijven, en erna een week in het ziekenhuis ter observatie.

Na de operatie

Na de operatie kan het zijn dat je een lichte kneuzing of een gevoel van ongemak ondervindt waar de pacemaker geplaatst is. Pijnstillers als paracetamol voldoen al om dat gevoel te verlichten.

Je zal ook de wond rondom de pacemaker nog moeten verzorgen. Je dokter zal alles uitgebreid met je bespreken.

Het is belangrijk dat je een teken bij je draagt om aan te geven dat je een pacemaker hebt, net zoals je kaartjes bezit waarop je bloedgroep wordt aangegeven. Dat kan belangrijk zijn en bepaalde noodgevallen en spaart de hulpdiensten veel kostbare tijd.

Leven met een pacemaker

Wat je moet vermijden wanneer je een pacemaker hebt:

– Vermijd sterke elektromagnetische straling, zoals MRI-scanners. Maar houd bijvoorbeeld ook je mobiele telefoon minstens vijftien centimeter van je pacemaker weg. Wees altijd op je hoede voor instrumenten die de werking van je pacemaker kunnen beïnvloeden. Bij je huisdokter kan je een foldertje vinden met daarin een lijst met risicofactoren. Voor je een bepaalde behandeling ondergaat, zoals radiologie, is het belangrijk dat je dit eerst met je huisdokter bespreekt.

– Draag altijd je identificatiekaart bij je, zodat je altijd kan aangeven dat je een pacemaker hebt. Dit kan van belang zijn in de luchthaven, omdat je daar de controlepoort moet vermijden, of in noodgevallen, zodat het de hulpdiensten kostbare tijd spaart.

– Competitiesporten of sporten met een groter risico op een lichamelijk letsel worden sterk afgeraden

Tags , ,

Het leven na een niertransplantatie

Nierfalen is een aandoening met ernstige gevolgen. De nieren regelen een aantal belangrijke functies in ons lichaam, zoals de urineproductie, de zuivering van het bloed van afvalstoffen, het evenwicht van de zuurtegraad in het lichaam, de hoeveelheid water in het lichaam, de vorming van rode bloedcellen, de hormonale regulering van de bloeddruk, …  Als de nieren niet of nauwelijks meer werken, heeft dit gevolgen voor al deze functies.

Nierfalen kan leiden tot de dood. Gelukkig leven we in een tijd waarin de medische kennis al ver gevorderd is. Een niet-werkende nier genezen is onmogelijk, maar een niertransplantatie is een oplossing die al vele levens gered heeft.

De transplantatie

De nieuwe nier wordt in het bekken, naast de blaas geplaatst door een kleine incisie in de onderbuik. De oude nieren worden meestal niet verwijderd. Het is een zware ingreep en duurt enkele uren.

Na een niertransplantatie heeft de donornier tijd nodig om zich aan zijn nieuwe omgeving aan te passen. In 90 % van de gevallen werkt de donornier na ongeveer een jaar volledig en kan je opnieuw alle activiteiten  aan.

Belangrijk is wel om regelmatig op controle te gaan. Levenslange verzorging is ook noodzakelijk. Je zal je hele leven immuunsuppressieve geneesmiddelen, dat zijn geneesmiddelen die de werking van het afweersysteem remmen, moeten innemen, om te voorkomen dat je lichaam de donornier afstoot.

Donors

Donornieren kunnen van levende of overleden donors komen. Meestal gaat de voorkeur uit naar nog levende leden van de familie. Maar ook de partner of vrienden van de patiënt kiezen vaak voor het afstaan van een nier.

Wanneer er geen levende donors beschikbaar zijn, word je op een wachtlijst gezet voor een transplantatie van een niet van een recent overleden persoon, of een persoon die nog leeft maar hersendood is. In België bedraagt de wachttijd ongeveer twee tot drie jaar. In Nederland is dit op zijn minst vier jaar, waardoor veel patiënten voor een niertransplantatie naar België komen.

Bij een niertransplantatie is het belangrijk dat zowel de bloedgroep als het weefsel van donor en patiënt overeenkomen. Dat is ook de reden dat de wachtlijsten vaak zo lang zijn.

De voor- en nadelen van een niertransplantatie

De voordelen:

– Een niertransplantatie is het meest gelijkend aan de originele nier, in tegenstelling tot een kunstnier
– De nieuwe nier maakt nierdialyse overbodig.
– Je kan een normaal dieet volgen.
– De kwaliteit van het leven wordt door de niertransplantatie enorm verhoogd. Je kan met een normale levensstijl weer de draad oppikken.
– Na enkele maanden moet je niet meer zo vaak naar het ziekenhuis voor onderzoeken.

De nadelen:

– De lange wachtlijsten en de stress die daarmee gepaard gaat.
– Het risico dat je lichaam de nieuwe nier afstoot.
– Je hele leven aan medicatie verbonden blijven.
– De vervelende nevenwerkingen van de medicatie.
– Een verminderde weerstand.
– De risico’s die gepaard gaan met het ondergaan van de zware ingreep.

Tags , ,

Hemofilie of bloederziekte

Hemofilie is een erfelijke aandoening van de bloedstolling. Dat betekent concreet dat je bloed minder snel stolt en je na een verwonding langer zal bloeden. Hoe gevaarlijk de ziekte is, hangt af van de graad waarin je hemofilie hebt. De ziekte kan tot op heden niet genezen worden, maar je kan wel al het mogelijke doen om er oud mee te worden. Wat hemofilie juist is en hoe je het adequaat kan behandelen, kan je hier lezen.

Wat is hemofilie?

Hemofilie is een erfelijke stoornis in de bloedstolling, omdat bepaalde stollingsfactoren ontbreken. Er zijn twee types hemofilie: bij type A is er een tekort aan stollingsfactor XIII, en bij type B aan factor IX. Type A komt het meeste voor.

Bijna uitsluitend mannen krijgen hemofilie. Vrouwen zijn slechts drager van de aandoening. Het blijft niettemin een redelijk zeldzame ziekte (ongeveer 1/10000).

Genezen kan nog altijd niet maar je kan de ziekte wel behandelen. Je moet de ziekte ook behandelen: onbehandeld kan het leiden tot bloedarmoede en indirect zelfs tot de dood.

Hemofilie is een levenslange aandoening. Het is echter wel zo, dat de bloedingen minder frequent worden met ouder worden. De juiste redenen daarvoor zijn niet bekend, maar men denkt dat het te maken heeft met het feit dat je de conditie beter gaat begrijpen en erop in leert spelen.

De eerste tekens

De eerste tekens van hemofilie worden meestal duidelijk vanaf het moment dat het kind begint te kruipen of lopen. Kinderen vallen en verwonden zich dan al wat makkelijker. Zwellingen en erge pijn zijn de eerste tekens dat het om een bloeding gaat.

Met het groeien, leer je een bloeding zelf herkennen. Nog voor er een zwelling optreedt, zou je een ‘raar gevoel’ waarnemen.

Verschillende graden van hemofilie

Je kan hemofilie hebben als een milde of matige aandoening, maar in zijn ernstige vorm is het heel wat gevaarlijker.

– Als je een milde vorm van hemofilie hebt, zal je enkel problemen met bloedingen ondervinden in geval van een operatie of ongeluk.
– Bij een matige vorm van de aandoening kan je al bloedingen hebben bij kleinere verwondingen.
– Mensen met een ernstige vorm van hemofilie krijgen gemakkelijk en regelmatig zelfs spontane bloedingen, zonder dat er een verwonding aan voorafgaat.

Behandeling

Zoals al gezegd werd, is er geen genezing mogelijk en heb je hemofilie voor het leven. Je kan de aandoening echter wel behandelen in de mate van het mogelijke, om de gevolgen en risico’s te minimaliseren.

De behandeling bestaat uit injecties met de stollingsfactor waaraan een tekort is. Zo worden bloedingen voor een deel voorkomen. Als er toch een bloeding optreedt, kan deze ook behandeld worden op dezelfde manier.

Tags , ,

Wat is netelroos?

Netelroos of urticaria, is een huidaandoening waar de meeste mensen ooit wel eens mee te maken krijgen. Er vormen zich dan bultjes, groot en klein, op de huid die zeer hevig kunnen jeuken.  Deze bultjes komen overal op het lichaam voor. Deze bulten vloeien samen in een grotere vlakken en hebben in het begin een rode kleur die overgaat in een iets blekere. Zo’n vlak wordt een urtica, bladder of kwaddel genoemd.

Kenmerken van netelroos

Eigenlijk is het een ophoping van vocht in de bovenste laag van de huid. Eerst zullen de kleine haarvaatjes zich verwijden en zal het een rode kleur hebben. Hierna zal het vocht door lekkage in de weefsels terecht komen en zal de kleur iets bleker zijn. Deze kwaddels komen op alle plaatsen van je lichaam voor.  Deze huidaandoening kan gepaard gaan met zwelling van de oogleden, de tong of mondslijmvlies. De vochtophoping vindt dan iets dieper plaats, in weefsels die makkelijker uitzetten. Dit wordt angio-oedeem genoemd. Bij deze variant kan het bovendien langer duren alvorens de zwelling verdwenen is. De reactie van de huid is vrij vervelend, maar is meestal niet zo erg. Binnen enkele uren zal het proces al hersteld zijn. De jeukende vlakken trekken geleidelijk weg.

Oorzaken van netelroos

Wat is nu de concrete oorzaak van netelroos? Doorgaans is dit een allergische reactie van de huid. Histamine speelt een belangrijke bij het ontstaan van netelroos. Deze stof verwijdert immers de bloedvaten en veroorzaakt zo de jeuk. Hiernaast zijn ook andere lichaamseigen stoffen belangrijk. Deze stoffen bevinden zich reeds in het lichaam, maar ze hebben een ‘trigger’ nodig om in werking te worden gesteld. Mogelijke triggers zijn het nemen van bepaalde medicatie of voedingsmiddelen, psychische factoren, infectie, overmatige lichamelijke inspanningen of zelfs de blootstelling van de huid aan zonlicht. Het zal meestal niet bekend zijn welke trigger juist netelroos zal hebben veroorzaakt, zodat het moeilijk is om het te voorkomen.

Behandeling netelroos

Het is echter wel eenvoudig voor huisartsen om netelroos vast te stellen. Het probleem lost zich bovendien meestal vanzelf op na een tweetal weken, maar je kan de vlakken wel met antihistaminicum behandelen. Bij urticaria die langer dan 6 weken aanwezig is, is het beter dat je verder onderzoek laat uitvoeren. Het is hierbij belangrijk dat je zoveel mogelijk informatie aan je dokter geeft. De aanwijzingen die je aan je dokter geeft bepalen wat mogelijke oorzaken zijn. Slechts bij minder dan de helft van de gevallen wordt de oorzaak daadwerkelijk gevonden. Je eigen verhaal grondig doorgeven aan je huisarts is dus de boodschap.

Tags

Wratten, verwijderen of niet?

Wratten, een vervelend verschijnsel waar iedereen ooit wel eens last van zal hebben gehad. Maar wat zijn wratten juist en door wat worden ze veroorzaakt? En belangrijker: hoe kan je ze het best behandelen of misschien zelfs voorkomen?

Wat zijn wratten?

Een wrat is een vergroeiing van de opperhuid die vrij hard en eeltachtig aanvoelt. Het neemt de vorm aan van knobbeltje dat lijkt op een bloemkool. Het kan in verschillende aantallen en ook in verschillende grootte voorkomen. Doorgaans zijn wratten onschadelijk en zullen ze na een paar maanden vanzelf verdwijnen. Wratten komen meestal voor op de handen en de voeten, op plekken die nogal veel belast worden.

Soorten wratten

De meest voorkomende wratten zijn de mozaïekwrat, de draadwrat en de platte wrat. Een mozaïekwrat komt op de voetzool voor en bestaat uit tegen elkaar aanliggende wratten. Draadwratten zijn dan weer draadjes in het gelaat of in de hals die kunnen worden afgeknipt. Platte wratten komen in het gezicht of op de rug van je hand voor en zijn kleine papels in de kleur van de huid.

Oorzaak van wratten

Een virusinfectie ligt aan de basis van wratten. Hierdoor zijn ze ook besmettelijk. Het duurt meestal wel een hele tijd vooral wratten ontstaan: pas drie tot zelfs zes maanden nadat de huid in aanraking is gekomen met het virus. Er zijn veel verschillende soorten virussen die wratten veroorzaken, ongeveer een dertigtal. Deze virussen hebben naast het veroorzaken van wratten wel geen effecten en zijn dus onschadelijk. Doordat het afweersysteem van kinderen zwakker is als bij volwassen hebben kinderen meer last van wratten.

Wratten voorkomen

Wratten kan je proberen te voorkomen door op plaatsen waar virussen vaak worden verspreid, zoals zwembaden, doucheruimten en sportzalen, schoenen of badslippers te dragen. Je handen goed wassen en vooral goed afdrogen na een bezoek aan de sauna of het zwembad is ook bevorderlijk. Bovendien mag je niet aan wratten krabben, want hierdoor kan het virus vrij voorkomen en zo verder uitbreiden.

Behandeling wratten

Je kan wratten ook behandelen, maar aangezien ze vanzelf verdwijnen is dit niet noodzakelijk. Maar je huisarts kan de wratten wegsnijden of bevriezen met vloeibare stikstof. Er moet wel opgemerkt worden dat de behandelingen soms onvoldoende werken. Je kan ook de wrat behandelen met een aanstipvloeistof. Dan wordt het bovenste huidlaagje week en kan het worden afgeschraapt. Je moet wel opletten dat je contact met de gezonde huid vermijdt. Onlangs is er ook de mogelijkheid om de wrat zelf met vloeibare stikstof te behandelen (Wartner-methode). De huid, met de wrat, zal er dan na tien dagen vanzelf afvallen. Dit mag wel niet in het gezicht of bij jonge kinderen gebruikt worden.

Tags

Zonnecrème, voor een goede bescherming van je huid

In de zomer ligt iedereen wel eens graag in de zon: op het strand, aan het zwembad of rustig op je eigen terras. Maar hierbij is het belangrijk dat je de huid goed beschermt tegen de zon. Overmatige blootstelling aan ulravioletstralen kan immers schade toebrengen aan de huid. Het is wel belangrijk op te merken dat zonnecrème de huid nooit helemaal zal beschermen tegen UV-stralen, dus verbranden blijft mogelijk.

Welke factor?

Hoeveel bescherming moet je dan juist gebruiken om de huid te beschermen? Dit wordt gewaardeerd aan de hand van een factor: hoe hoger de factor van de zonnecrème, hoe meer bescherming ze zal bieden. De factor die je nodig hebt zal afhankelijk zijn van je huidtype, wanneer de zonnecrème wordt aangebracht, het tijdstip van de dag en het weer.

Aangezien er nogal veel redenen meespelen is het moeilijk om juist te bepalen welke factor ideaal is om de huid te beschermen. De factor zal wel een richtlijn geven van de geboden bescherming. Zoals eerder gezegd, geen enkele zonnecrème kan volledige bescherming bieden, niet eens de hoogste factor. Om een voorbeeld te geven: een factor 15 zal je voor een drietal uur redelijk beschermen tegen zonnebrand, terwijl een factor 30+ het risico op zonnebrand over diezelfde periode zal halveren.

Bescherming tegen UV-stralen

De bescherming gebeurt door de UV-stralen te filteren en ze blootstelling van de huid te vermijden. Maar er zullen altijd UV-stralen de huid bereiken, doordat de bescherming niet absoluut is. Maar hoe hoger de factor is, hoe minder stralen de huid zullen bereiken. Als je vrij lang in de zon blijft liggen zullen de UV-stralen cumuleren totdat er genoeg aanwezig is om zonnebrand te veroorzaken. Daardoor is het belangrijk dat je langdurig in de zon liggen vermijdt. Bovendien is het beter dat je de zon vermijdt tussen 11 en 16 uur. Het is ook belangrijk dat je zonnecrème niet gebruikt zodat je langer in de zon kan liggen: langdurig in de zon liggen kan je best vermijden.

Smeer voldoende

De mate van bescherming van zonnecrème wordt niet beïnvloed doordat het al langer op de huid aanwezig is, maar eerder door ‘slijtage’. Zonnecrème zal er gewoon afgaan, zelfs als je niet erg actief bent, zodat het best is dat je het af en toe opnieuw aanbrengt. Dit is vooral het geval als je af en toe gaat zwemmen, al zijn sommige zonnecrèmes wel resistent tegen water. Het is ook beter dat je jezelf insmeert en dan minimaal een kwartier wacht vooraleer je in de zon gaat liggen. Op die manier kan de huid zonnecrème absorberen.

Tags ,

Koorts, een natuurlijk verdedigingsmechanisme

Koorts: een fenomeen waar iedereen vroeg of laat wel eens mee te maken krijgt. Maar wat is het juist en wat zijn de symptomen ervan? En vooral, wat is de juiste behandeling?

Wat?

Koorts is een verhoging van je lichaamstemperatuur. Die bedraagt gemiddeld 37 °C, maar kan schommelen tussen 36 en 37,5 °C. De temperatuur verschilt van persoon tot persoon en de variatie is ondermeer afhankelijk van het moment van de dag, activiteiten en geneesmiddelen. Van koorts is er medisch pas echt sprake als de temperatuur boven 38,5 °C stijgt, al is dat geen absolute grens.

Een verhoging van de lichaamstemperatuur wijst er op dat je lichaam zich verdedigt tegen een bedreigende ontsteking, bacteriën en andere ziekteverwekkers. Als je lichaam wordt aangetast door zulke ziekteverwekkers treedt het afweermechanisme in werking en hierdoor zal je lichaamstemperatuur een paar graden stijgen. Het is dan ook aangewezen om de temperatuur niet meteen te onderdrukken met koortsremmers, zodat het afweersysteem zijn werk kan doen.

Hoe vaststellen?

Je kan je lichaamstemperatuur op eenvoudige en verschillende manieren vaststellen: oraal met een thermometer onder de tong, een voorhoofdstrip, in de oren met een speciale oorthermometer, onder de oksel en ten slotte rectaal. De metingen met de voorhoofdstrip, onder de tong en onder de oksel zijn echter vrij onbetrouwbaar, waardoor een meting in de oor het meest aangewezen lijkt. Het is bovendien aangewezen om de temperatuur een paar keer per dag te meten.

Van koorts is er echter niet meteen sprake vanaf een bepaalde temperatuur, maar het zijn eerder een paar alarmerende symptomen die een bezoek aan je huisarts aangewezen maken. Vanaf een temperatuur van 39 °C is het wel opletten en bij een slecht gevoel kan je beter je huisarts een bezoek brengen. Sufheid, lusteloosheid, gebrek aan eetlust en langdurige koorts zijn de meest duidelijke symptomen die in combinatie met een hogere temperatuur op ernstigere koorts wijzen. Bovendien is het bij kleine kinderen raadzaam om sneller naar de dokter te gaan, omdat koorts bij baby’s en kleine kinderen gevaarlijker is dan bij volwassenen.

Hoe behandelen?

Koorts moet niet altijd behandeld worden met geneesmiddelen. Een paar eenvoudige handelingen kunnen al voldoende zijn om je temperatuur te doen zakken en toch het afweersysteem zijn werk laten doen.

Je kan je best luchtig kleden. Extra kleding en dekens kunnen immers tot oververhitting leiden. Een kamer die regelmatig verlucht wordt en een temperatuur heeft van rond de 18 °C is daarnaast ook ideaal.

Een lauw bad nemen is volgens velen een ideaal middel om de temperatuur te laten dalen, al zal je temperatuur na het bad gewoon weer stijgen. Een lauw bad is dus alleen raadzaam als de temperatuur eerst met geneesmiddelen werd verlaagd.

Bij koorts verlies je veel vocht door het zweten. Daardoor is het noodzakelijk om voldoende te drinken om uitdroging te vermijden.

Ten slotte kunnen lichtere bezigheden bevorderend zijn voor de afkoeling, terwijl je zwaardere activiteiten beter kan vermijden.

Tags ,

Een tenniselleboog: overbelasting te vermijden

Niet enkel tennissers hebben er last van: tuinieren, schilderen, klusjes in huis, … dit kan je allemaal een tenniselleboog bezorgen als je je spieren overbelast. Je kan het maar beter verzorgen, want zo een tenniselleboog heeft vervelende gevolgen voor je dagelijkse activiteiten. Koffie schenken, dingen heffen, het uitwringen van een schoteldoek, of gewoonweg je arm strekken doet al pijn.

Wat is een tenniselleboog en waar komt het vandaan?

Een tenniselleboog is een ontsteking van de spieren die zorgen voor het strekken van onder andere de vingers en de pols, ter hoogte van de buitenzijde van de elleboog. Deze ontsteking is het gevolg van overbelasting en van het langdurig herhalen van dezelfde beweging. Vaak is het verkeerd gebruiken van materiaal een belangrijke boosdoener, omdat je dan je herhaalde bewegingen met een grotere inspanning moet maken, of waardoor je ze in een verkeerde houding maakt. Ook een felle schok aan de elleboog kan een tennisarm veroorzaken.

Iedereen kan een tennisarm krijgen, maar vooral mensen boven de 40 jaar krijgen met dit probleem te maken.

Wat zijn de symptomen?

De symptomen van een tenniselleboog zijn duidelijk en makkelijk te herkennen:

– Pijn aan de buitenzijde van de elleboog, soms ook aan de onderarm, pols of hand.
– In het begin doen vooral bewegingen van de elleboog pijn, zoals het opheffen van dingen, of het maken van wringende of knijpende bewegingen. Later kan het zijn dat je een voortdurende, zeurende pijn gaat voelen.
– Een tenniselleboog kan ook je kracht verminderen.

Hoe kan je een tenniselleboog behandelen of voorkomen?

Je kan al beginnen met je arm voldoende rust te gunnen. Zo vermijd je best elke activiteit die de pijn zou kunnen verergeren. Zolang je arm opgezwollen is en pijnlijk of branderig aanvoelt, is het aan te raden om regelmatig een koud kompres op je elleboog te houden. Pijnstillers zoals Ibuprofen of naproxen doen hun werk wanneer je ze nodig zou hebben. Je kan ook gedurende een tijdje een steunband rond je elleboog dragen .

Als de pijn al verminderd is, is het nuttig om je dokter of fysiotherapeut om oefeningen te vragen. Het is nog niet slim om meteen je dagelijkse activiteiten terug op te nemen, want dan kan je arm snel weer overbelast raken. Op die manier kan je arm rustig volledig genezen en voorkom je verdere belasting of verwonding.

Even belangrijk als genezen, is het voorkomen van een volgende overbelasting. Dat kan je doen door in het geval van sport je de juiste bewegingen te laten uitleggen door een trainer en je niveau langzaam op te bouwen. Opwarmen voor een zware inspanning en stretchen erna zijn ook niet onbelangrijk. Leer ook voelen wanneer je een bepaalde activiteit moet stopzetten, om overbelasting te voorkomen.

Tags

Wijsheidstanden: laten verwijderen of niet?

Veel mensen hebben de pech: op een bepaald moment moeten die wijsheidstanden er dan toch uit en dat is geen lachertje. Dagen tot weken loop je met een dik gezicht rond en eten is moeilijk, pijnlijk zelfs. Doch op de lange termijn is het verwijderen van de wijsheidstanden vaak de beste beslissing om problemen te voorkomen in de toekomst. Hieronder wat meer informatie waarom dat zo is.

Wat zijn wijsheidstanden?

Wijsheidstanden, ook wel verstandskiezen genoemd, zijn de derde grote kiezen achterin de mond. Ze worden zo genoemd omdat ze doorkomen na de puberteit, meestal tussen 17 en 21 jaar. Bij ongeveer de helft van de jonge mensen breken ze niet door, of niet allemaal. Bijna de helft van de mensen bij wie de wijsheidstanden wel doorbreken, krijgt met problemen te kampen waardoor de kiezen allemaal of gedeeltelijk getrokken zullen moeten worden.

Problemen en oorzaken

Doordat de wijsheidstanden als laatste doorkomen, blijft er vaak nog weinig ruimte over in de kaak. Daardoor kunnen de kiezen scheef groeien, wat problemen kan geven met kauwen of waardoor je je wang stukbijt. Het kan ook zijn dat er een beetje tandvlees overheen groeit. Dat kan tot gevolg hebben dat er etensresten onder blijven zitten die voor infecties zorgen. Over het algemeen is het moeilijk om de wijsheidstanden schoon te houden, omdat ze zo ver achterin de mond liggen.

Vaak geven de wijsheidstanden problemen die een duidelijk teken zijn dat je ze best laat verwijderen. De meest voorkomende symptomen zijn:

– stijve of pijnlijke kaken
– pijn of irritatie bij de verstandskies zelf of waar de kies de wang, tong of het tandvlees raakt
– het op elkaar drukken van de andere tanden
– het rotten van de tand of ontsteken van het tandvlees wanneer er niet genoeg ruimte is om de wijsheidstand of de andere kiezen schoon te houden.

Behandeling

Als je geen last hebt van je wijsheidstanden, hoeven ze niet altijd getrokken te worden. De tandarts kan best regelmatig een kijkje blijven nemen en zal beslissen of de kiezen in de toekomst problemen zouden kunnen veroorzaken of niet. In dat geval, of wanneer je al een of meerdere symptomen hebt, is het beter om ze te laten verwijderen.

Zo’n operatie gebeurt meestal onder gedeeltelijke verdoving. Wanneer meerdere kiezen tegelijk verwijderd moeten worden, word je gewoonlijk onder volledige narcose gebracht. Hoe jonger je bent, hoe beter de wonde na de operatie geneest. Daarom kiest men ervoor om de ingreep te laten plaatsvinden voor je 25 jaar bent.

Na het verwijderen van je wijsheidstanden is het belangrijk dat je de wond goed laat genezen. Roken en het gebruiken van alcohol zijn dan ook sterk af te raden. En al doet het in het begin pijn, je kan ook best blijven poetsen. Een goede tandhygiëne is uitermate belangrijk, zowel voor als na het verwijderen van je wijsheidstanden en om problemen in de eerste plaats al te voorkomen.

Tags , , ,

Reisziekte: wat ertegen doen?

Braken, zweten, hoofdpijn, … al deze ongemakken kunnen het reizen erg onaangenaam maken. Wat is reisziekte nu juist en wat kan je doen om het te voorkomen? Ophouden je te verplaatsen is geen optie, dus hieronder enkele welkome tips.

Wat is reisziekte?

Vooral kinderen tussen vijf en twaalf jaar, vrouwen en ouderen, hebben last van reisziekte en het kan overal toeslaan: in de auto, in het vliegtuig, op de boot of in een wilde attractie of zelfs tijdens het bekijken van een 3D-film of spelen van een computerspel, alles wat met beweging te maken heeft met andere woorden.

De belangrijkste symptomen zijn misselijkheid of zelfs braken, zweten, het aanmaken van overtollig speeksel, hoofdpijn, bleekheid, slaperigheid en een paniekgevoel.

Wat veroorzaakt reisziekte?

Reisziekte, ook zeeziekte, luchtziekte of gewoonweg bewegingsziekte genoemd, wordt veroorzaakt wanneer onze zintuigen tegenstrijdige informatie waarnemen en doorsturen naar onze hersenen . Als bijvoorbeeld het binnenoor of de ogen beweging waarnemen terwijl het lichaam deze beweging niet voelt, kunnen de hersenen dit conflict niet plaatsen en word je ziek.

Als je bijvoorbeeld in de auto een boek leest, registreren de ogen een stilstaand object, terwijl het evenwichtsorgaan beweging waarneemt. De hersenen zijn niet in staat om deze onlogische signalen te plaatsen, met reisziekte tot gevolg.

Beter voorkomen dan genezen

Als je eenmaal reisziek bent, is het moeilijk om de symptomen nog tegen te gaan. De beweging stoppen is dan het beste medicijn. Het is dus beter om reisziekte te voorkomen. Hier bestaat goede medicatie voor, die je inneemt voor je vertrekt. Het is wel verstandig om eerst even je huisarts te raadplegen wanneer je al andere medicatie neemt of zwanger bent alvorens zomaar een pilletje in te nemen.

Als je dan toch geen medicatie in huis hebt, of ze vergeet in te nemen, zijn hier nog een aantal tips die de symptomen kunnen helpen verlichten:

Ten eerste kan je best een plaats kiezen waar de beweging zo minimaal mogelijk is, bv. in het vliegtuig aan de vleugels of in de auto vooraan.
Probeer ten tweede je blik te focussen op de horizon en je zo goed mogelijk in de bewegingen in te leven. Zorg voor afleiding met woordspelletjes of rekensommen. Beperk wel alle visuele afleiding zoals kruiswoordraadsels of elektronische spelletjes. Die kunnen de symptomen van de reisziekte nog verergeren.
Frisse lucht is een must! Zet een raampje op een kier in de auto of zet je op het dek van de boot.
Eet ook voldoende tussendoortjes. Vertrekken met een lege maag of na een zware maaltijd is te vermijden. Je kan best voldoende drinken, maar vermijd zeker alcohol.

Hoe dan ook is de beste remedie tegen reisziekte toch ‘gewenning’. Als een afwijkend zintuiglijk patroon vaak voorkomt, zullen de hersenen dit patroon leren herkennen en normaal verwerken. Genoeg reizen is dus de boodschap.

Tags ,
Oudere berichten Nieuwere berichten
Bij www.autoonderdelen24.be kan je voor alles terecht om ook je wagen gezond te houden. Van gereedschap tot reparatietools en onderdelen, je vindt het er het beste voor jouw auto!
© 2025 · goedgezond.be Merken en domeinen zijn eigendom van Internet Ventures. Website beheerd door Volo Media.