Een goede huidverzorging en een gezonde levensstijl kunnen het natuurlijke verouderingsproces van je huid tegen gaan en veel huidproblemen voorkomen. Ga van start met deze vijf basistips.
De belangrijkste manier om je huid te beschermen is deze te beschermen tegen de zon. Als je je huid een heel leven lang blootstelt aan de zon, kan dat leiden tot rimpels, sproeten, ouderdomsvlekjes en een ruwe, droge huid. Maar blootstelling aan de zon kan ook leiden tot ernstige problemen zoals huidkanker.
Vermijd de zon tussen 10.00 en 16.00 uur: op dit moment is de zon het sterkst.
Draag beschermende kleding: bedek je huid door t-shirts met lange mouwen te dragen, lange broeken en hoeden met een brede rand.
Gebruik zonnecrème als je je in de zon begeeft: smeer voldoende zonnecrème en doe dit minstens 30 minuten voor je je in de zon begeeft.
Als je rookt, zal je huid snel verouderen en krijg je rimpels. Roken verkleint de klein bloedvaatjes in de buitenste lagen van je huid, wat de bloedtoevoer vermindert. Zo krijgt de huid minder zuurstof en voedingsstoffen, zoals vitamine A. Deze zijn belangrijk voor de gezondheid van je huid. Roken beschadigt het collageen en de elastine in de huid. Deze eiwitten geven je huid zijn kracht en elasticiteit.
Je dagelijks wassen en scheren eisen hun tol van je huid.
Beperk je badtijd: heet water en lange douches verwijderen de oliën van je huid. Ga niet te lang in bad of in de douche en gebruik warm water in plaats van heet water.
Vermijd sterke zepen: sterke zepen halen de olie van je huid. Gebruik eerder milde reinigingsmiddelen.
Bevochtig droge huid: gebruik een moisturizer die gemaakt is voor je huidtype en je huid zacht doet uitzien en aanvoelen.
Een gezond dieet doet je er goed uitzien. Eet voldoende fruit, groenten, volkorenproducten en magere proteïnen. Een dieet zonder veel vetten en koolhydraten en veel vitamine C zal je huid er jonger doen uitzien.
Als je veel stress hebt, maakt dat je huid gevoeliger en zal je sneller last krijgen van acne en andere huidproblemen. Stel jezelf dus realistische doelen, probeer jezelf niet te overvragen en maak tijd vrij voor ontspanning.
huid, huidveroudering, huidverzorging, roken, stress, zon Je hebt een lopende of verstopte neus en moet veel hoesten. De klachten lijken op die van een verkoudheid, maar het zou ook je allergie kunnen zijn die opspeelt. Hoe kun je beide nu uit elkaar houden?
Een verkoudheid kan door honderden verschillende virussen veroorzaakt worden. Als een van deze virussen je lichaam kan binnendringen, zal je immuunsysteem reageren. Een paar van de effecten hiervan zijn de klassieke symptomen van een verkoudheid, zoals verstopping van de neus en hoesten. De virussen die een verkoudheid kunnen veroorzaken zijn besmettelijk. Je kunt besmet geraken wanneer een geïnfecteerde persoon niest, hoest of je aanraakt, bijvoorbeeld door je handen te schudden. Na maximum een paar weken wint je immuunsysteem het van het virus en verdwijnen je klachten.
Duur: 3-14 dagen
Periode: meestal in de winter, maar kan het hele jaar voorkomen
Symptomen: de symptomen beginnen een paar dagen na blootstelling aan het virus
Allergieën worden veroorzaakt door een overactief immuunsysteem. Bij een allergie ziet je lichaam onschuldige stoffen, zoals pollen of schimmels voor een microbe en gaat het aanvallen. Je lichaam laat dan chemicaliën vrij, zoals histamine, precies zoals wanneer het een verkoudheid moet bestrijden. Dit kan leiden tot verstopping van de neus, een lopende neus, hoesten of niezen.
Duur: paar dagen tot maanden
Periode: het hele jaar door mogelijk, hoewel sommige allergieën seizoensgebonden zijn (bijvoorbeeld hooikoorts)
Symptomen: de symptomen kunnen meteen na blootstelling aan het allergeen beginnen.
allergenen, allergie, hoesten, niezen, verkoudheid, verstopte neus In de winter doen griep en buikgriep vaak de ronde. Buikgriep is de populaire naam voor een ziekte die eigenlijk gastro-enteritis heet.
De symptomen van griep en buikgriep worden vaak met elkaar verward. Hier lees je wat precies de verschillen zijn tussen de twee ziektes.
Gastro-enteritis kan veroorzaakt worden door virussen, bacteriën of parasieten. De virussen worden vaak overgedragen via de handen. Bacteriën en parasieten komen voor in besmet voedsel of drank.
De griep of influenza, zoals de wetenschappelijke naam luidt, is het gevolg van een virale infectie. Maar waar er honderden bacteriën zijn die verkoudheid kunnen veroorzaken, verwekken enkel de virussen influenza A, B en C de griep. Ernstige gevallen van de griep kunnen leiden tot complicaties als longontsteking.
Symptomen van buikgriep bestaan uit buikkrampen, maagpijn, misselijkheid, braken en diarree. Dat kan gepaard gaan met koorts, hoofdpijn en gezwollen lymfeklieren. Bij zware gevallen van buikgriep kan het vochtverlies leiden tot uitdroging. Dat heeft onmiddellijke behandeling nodig.
Symptomen van de gewone griep bestaan uit hoesten, verstopping van de luchtwegen, pijn, koorts en vermoeidheid. Patiënten met de griep moeten soms ook overgeven of hebben diarree, maar deze symptomen zijn eerder zeldzaam.
buikgriep, griep, influenza Moedervlekken, met de wetenschappelijke benaming naevi naevocellulares, zijn gekleurde vlekjes in de huid. Ze kunnen licht of donker gekleurd zijn. Moedervlekken bestaan meestal uit opeenhopingen van melanocyten oftewel pigmentvormige cellen. Over het algemeen zijn de moedervlekken goedaardig. Gemiddeld krijgt een mens ongeveer 25 moedervlekken.
Sommige moedervlekken zijn aanwezig vanaf de geboorte. Deze noemen we de congenitale moedervlekken. Maar de meeste moedervlekken ontstaan tussen het 3de en 20ste levensjaar. Erfelijke aanleg speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van moedervlekken. Regelmatige blootstelling van de huid aan het zonlicht heeft ook een invloed op het ontstaan van moedervlekken.
Een moedervlek is in principe goedaardig, maar er is een kleine kans dat zo’n moedervlek verandert in een melanoom. Een melanoom is een erg agressieve vorm van huidkanker die snel uitzaait. Als een melanoom in een vroeg stadium ontdekt en verwijderd wordt, is de kans op uitzaaiing van de kanker erg klein.
Als je een van volgende veranderingen opmerkt aan een moedervlek, is het belangrijk dat je de vlek door een arts laat onderzoeken.
– de vlek verandert van kleur
– de vlek verandert van grootte
– de vlek jeukt, steekt of doet pijn
– de vlek bloedt
– er ontstaan korstjes op de moedervlek
Een melanoom ziet er anders uit dan een moedervlek. De vorm ervan is grillig en asymmetrisch, terwijl de pigmentatie onregelmatig is. Melanomen kunnen een bruine, rode, zwarte, paarse of witte tint hebben.
Volgende factoren leiden tot een groter risico op melanomen:
– Je hebt verschillende familieleden met melanomen.
– Je hebt meer dan 50 moedervlekken.
– Je hebt een bleke huid met veel sproeten en rosse of blonde haren.
– Je bent op jonge leeftijd zwaar verbrand door de zon.
– Je hebt aangeboren moedervlekken die een doorsnee hebben van meer dan 8 cm.
huid, huidkanker, kanker, melanoom, moedervlek Cocaïne is een harddrug, een wit kristalachtig poeder dat gesnoven kan worden. Cocaïne wordt via een chemisch proces uit de bladeren van de cocastruik gewonnen.
Cocaïne wordt doorgaans in een lijntje gelegd en opgesnoven, ofwel rechtstreeks, ofwel via een kokertje. Cocaïne kan ook gerookt worden, wat zorgt voor een kort maar hevig effect. In die vorm noemt men het crack. Een derde en de meest gevaarlijke manier om cocaïne te nemen is het inspuiten in je aders.
Cocaïne heeft een stimulerend effect. De hartslag en de ademhaling versnellen en de bloeddruk verhoogt. De bloedvaten vernauwen zich en de pupillen worden groter. De gebruiker krijgt meer uithoudingsvermogen, en hongergevoel en vermoeidheid verdwijnen. Hoe sterk het effect is hangt af van de persoon die het gebruikt, van de dosis en de manier waarop hij het gebruikt.
Wie cocaïne gebruikt, kan niet lichamelijk verslaafd geraken aan de harddrugs, wel geestelijk afhankelijk. Zoek er op tijd hulp voor als je merkt dat je het gebruik niet meer in de hand hebt.
Gebruikers van cocaïne voelen geen vermoeidheid en zullen daardoor sneller over hun grens gaan. Wie regelmatig cocaïne gebruikt, loopt een risico op beschadiging van het neusslijmvlies, verliest zijn eetlust, zal vatbaarder zijn voor infecties en een slechtere lichamelijke conditie krijgen.
cocaïne, drugs Psoriasis is een chronische huidaandoening waarbij klachten bestaan uit rode vlekken die bedekt zijn met witte schilfers
Er verschijnen rode bobbeltjes op het lichaam. Deze worden steeds groter en worden bedekt met schubben (plaques). Soms worden ook de gewrichten aangetast, dit noemt men psoriasis-artritis.
De precieze oorzaak van psoriasis kent men nog niet. De ziekte is het gevolg van huidcellen die zichzelf te snel vervangen. De cellen worden om de drie à vier dagen vervangen in plaats van om de paar dagen.
Psoriasis komt dikwijls voor binnen een bepaalde familie. Het komt vaak voor de eerste keer voor in de adolescentie. Ook kinderen en volwassenen kunnen plots psoriasis ontwikkelen. Factoren die psoriasis kunnen uitlokken, zijn onder meer keelontstekingen, bepaalde medicijnen en stress.
Er bestaan verschillende soorten psoriasis. Die worden ingedeeld volgens het uitzicht van de vlekken op het lichaam.
– Gewone psoriasis of psoriasis vulgaris: rode, symmetrische plaques op de ellebogen, knieën, onderrug en kruin.
– psoriasis capitis: plaques op de behaarde hoofdhuid
– psoriasis inversa: plaques in de lichaamsplooien (oksels, lies, onder de borsten)
– Psoriasis pustulosa: rode plaques gaan gepaard met puisten
– psoriasis capitis: plaques op de behaarde hoofdhuid
– psoriasis unguum: psoriasis aan da nagels van handen en voeten
– psoriasis guttata (druppelpsoriasis): smalle ronde vlekken verspreid over het hele lichaam
Psoriasis is ongeneesbaar. De juiste behandeling kan er wel voor zorgen dat de patiënt er minder last van ondervindt. Zalfjes en crèmes op basis van vitamine D hebben een goede invloed op de verandering van de huidcellen.
Sommige patiënten hebben baat bij UV-therapie. Er bestaan ook een aantal orale medicijnen voor de patiënten die onvoldoende op de andere medicijnen reageren.
Veel patiënten kampen met psychische problemen als depressie en angst. Zij kunnen er best op tijd hulp voor zoeken.
huid, huidaandoening, huidziekte, psoriasis Migraine is een type hoofdpijn die in aanvallen voorkomt. De hoofdpijn komt altijd plots opzetten. In de meeste gevallen zit de pijn aan een kant van het hoofd. Migraine komt driemaal zo vaak bij mannen voor als bij vrouwen.
Migraine manifesteert zich door herhaaldelijke aanvallen van matige tot zware, kloppende hoofdpijn. Die hoofdpijn wordt erger bij als je beweegt of sport. De hoofdpijn gaat vaak gepaard met misselijkheid of braken. Patiënten zijn vaak overgevoelig voor licht. Vaak moeten ze ook braken. Dikwijls ervaren ze tintelingen of verminderde kracht aan een kant van het lichaam.15 to 25% van de mensen met migraine heeft last van aurasymptomen vlak voor de migraineaanval. Dat uit zich in visuele storingen (flitsen, bewegende beelden, schitteringen), een verminderde kracht aan een kant van het lichaam, spraakmoeilijkheden of een doof gevoel.Een migraineaanval duurt tussen 4 en 72 uur, maar meestal is het na een dag al voorbij. Als de aanval korter duurt, heb je waarschijnlijk geen migraine. Sommige patiënten hebben maar soms een migraineaanval, anderen regelmatig.
Migraine kan ontstaan als de samenwerking tussen bloedvaten en zenuwbanen in de hersenen tijdelijk verstoord raakt. Een aanval kan onder meer uitgelokt worden door stress, cafeïne, lichtflitsen, weersveranderingen, menstruatie, slaapgebrek en het consumeren van bepaalde voedingsstoffen als de smaakversterker glutaminezuur, sulfiet (wijn), nitraat (in groenten als rode bieten, spinazie, sla, andijvie, koolrabi, Chinese kool en witte kool) en de kunstmatige zoetstof aspartaam.
Het bijhouden van een hoofdpijndagboek kan je helpen om erachter te komen wat de oorzaak van de migraine kan zijn. Als je een aanval voelt opzetten, kan je een pijnstiller en een pil tegen de misselijkheid nemen. Als geen enkele pijnstiller werkt, kan de dokter je specifieke migrainemedicijnen voorschrijven. Als je erachter bent gekomen welke factoren de migraine uitlokken, kan je proberen deze te voorkomen.
hoofdpijn, Migraine Cataract of grijze staar is een oogaandoening waarbij de lens troebel wordt. De aandoening treft vooral mensen ouder dan 65.
Om te begrijpen hoe cataract ontstaat, kan je het oog best eens voor je zien als een camera. Langs voren bereiken lichtstralen het oog. Die gaan door het hoornvlies, de pupil en het kamervocht, de transparante vloeistof vooraan in het oog. De ooglens buigt de stralen om om de voorwerpen te projecteren op het netvlies, dat achterin het oog zit.
Cataractpatiënten hebben te veel proteïnen op hun oogvlies opgestapeld. Normaal gezien zijn die proteïnen zo geschikt dat de lens volledig doorzichtig is. Bij een patiënt met cataract verzamelen afgebroken stukjes eiwit zich echter in de lens.
Als gevolg daarvan kunnen de lichtstralen niet genoeg doordringen en kan je een groot deel van je gezichtsvermogen verliezen.
Er zijn meerdere soorten cataract, die allemaal een andere oorzaak hebben. In de meeste gevallen gaat het om ouderdomsstaar, wat een normaal gevolg van het ouder worden is. Meer dan de helft van de mensen ouder dan 65 zou cataract hebben.
Zeldzaam is congenitale cataract, staar als aangeboren afwijking. Als er vlak voor de geboorte een infectie was, kan de pasgeborene al aan cataract lijden.
Secundaire staar is een gevolg van een aandoening zoals diabetes, het gebruik van bepaalde medicijnen, een langdurige blootstelling aan giftige stoffen, ultraviolet licht of straling. Traumatisch cataract ten slotte is het gevolg van een verwonding aan het oog.
– Vertroebeld, wazig zicht, waardoor vooral het zicht op afstand beperkt wordt.
– Dubbel zien, voornamelijk bij duisternis en fel zonlicht
– Moeilijkheden met het onderscheiden van kleuren (vooral de kleur geel)
Afhankelijk van welke soort cataract, kan de ziekte snel evolueren. In de meeste gevallen wordt ook het andere oog aangetast, maar dat betekent niet dat de ziekte even snel evolueert in beide ogen.
De oogarts kan de diagnose stellen. Hij zal een oogtest afnemen om te weten hoeveel je nog kan zien. Als je zicht nog goed genoeg is, kan je je voorlopig behelpen met een bril of contactlenzen.
Cataract kan niet genezen. Als een patiënt weer beter wilt zien, moet hij een operatie ondergaan. De wazige ooglens wordt daarbij vervangen door een nieuwe kunststoflens.
Het is belangrijk je ogen regelmatig te laten nakijken als je ouder bent dan 40.
cataract, grijze staar, ogen, oogaandoening, staar Iedereen heeft wel al eens een bloedneus gehad. Bloedneuzen zijn doorgaans onschuldig, maar kunnen soms ook wijzen op een ernstig medisch probleem. Met een bloedneus hoef je ook niet meteen naar de dokter te gaan. Je kunt het meestal zelf oplossen.
De meeste neusbloedingen ontstaan in het neustussenschot of septum nasi. Dat is de halfharde wand die twee neuskanalen van elkaar scheidt. Dat neustussenschot bevat bloedvaatjes die gemakkelijk breken bij een slag op de neus, neuspeuteren of het snuiten van de neus. Deze neusbloeding komt dus vooraan in de neus voor. Het bloed loopt uit de neus en kan aan een kant van de neus voorkomen of aan twee kanten.
De bloedneuzen die achteraan in de neus voorkomen, zijn zeldzamer. In dit geval vloeit het bloed naar de keel, zelfs als de persoon zit of staat. Dit type bloedneus heeft meteen medische verzorging nodig.
De oorzaak van een bloedneus is meestal een gesprongen bloedvaatje. Maar het kan ook zijn dat de binnenkant van de neus is uitgedroogd. Een droog klimaat of een verwarmde binnenlucht kunnen ertoe leiden dat de neusmembranen uitdrogen en er harde korstjes ontstaan. Die kunnen prikken en beginnen bloeden.
Verkoudheden, medicatie, allergieën en een calciumtekort zijn andere oorzaken van een bloedneus. Je kunt ook een bloedneus krijgen als je je erg hoog bevindt. In uitzonderlijke gevallen kan een bloedneus wijzen op kanker, hoge bloeddruk, een bloedziekte of een aandoening van de slagaders.
Patiënten met de ziekte van Rendu-Osler-Weber, een erfelijke aandoening, hebben ook vaak last van bloedneuzen. Hierbij ontstaan er directe verbindingen tussen de aders en de slagaders.
Mensen met lage neusbloedingen kunnen best rechtop gaan zitten en de neusvleugels 10 minuten lang hard samenknijpen. Je kunt een ijszak tegen je neus of wangen leggen. Controleer dan of je neus nog steeds aan het bloeden is. Als dat zo is, moet je je neusvleugels nog eens 10 minuten samendrukken.
Als de bloedneus het gevolg was van uitdroging, adem dan stoomlucht in. Als het bloeden gestopt is, kun je vaseline in de neus aanbrengen, zodat verdere bloedingen voorkomen worden. Als het bloeden gestopt is, moet je 12 uur lang geen zware fysieke activiteiten ondernemen. Snuit je neus ook niet, want dan kan je bloedklontertjes loswrikken en kan het bloeden opnieuw beginnen.
Als het bloeden niet stopt na een halfuur, ga dan naar een dokter. Als het bloed in je keel loopt, gaat het misschien wel om een neusbloeding. Als je meer dan een keer per week last hebt van een bloedneus, ga dan ook eens langs bij de dokter.
Als je vaak een bloedneus hebt,kan een cauterisatie een uitweg bieden. Dat is een lichte chirurgische ingreep waarbij weefsels verbrand worden en je neus niet meer gaat bloeden.
bloed, bloedneus, neus Een tekenbeet lijkt vrij onschuldig, maar kan toch verregaande gevolgen hebben. De ziekte van Lyme of Lymeziekte is een gevaarlijke infectieziekte die best zo snel mogelijk behandeld wordt.
De eerste drie dagen tot drie weken kunnen zich de volgende symptomen voordoen:
– Rode ringvormige huiduitslag op de plek waar je gebeten bent
– Vermoeidheid
– Neerslachtigheid
– Lichte koorts en rillingen
– Hoofdpijn
Dit is het eerste en minst erge stadium van de ziekte. De huiduitslag verdwijnt doorgaans na een paar dagen maar de andere symptomen kunnen blijven aanhouden. Na een paar weken tot maanden treedt het tweede stadium in. Die wordt gekenmerkt door:
– Neurologische stoornissen
– Pijn en krachtverlies in armen en benen
– Artritis
– Spierverlamming in aangezicht
– Hartaandoeningen
– Hersenvliesontsteking
Als de bacterie niet behandeld wordt, kan na jaren nog een derde stadium optreden. Dat wordt gekenmerkt door:
– Neurologische problemen
– Huidletsels
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door een bacterie die de teken dragen, de spirogaat Borrelia burgdorferi. Je kunt de ziekte dus oplopen na een tekenbeet. De teek zou de bacterie wel pas overdragen als hij al bloed gezogen heeft. Als je de teek binnen de paar uur kunt verwijderen, is de kans op besmetting dus heel klein.
Er bestaat nog geen vaccin tegen de infectie. Bij de ziekte van Lyme is het belangrijk er vroeg bij te zijn. Al vanaf het eerste stadium wordt de patiënt behandeld met antibiotica.
Als je een tekenbeet hebt, verwijder de teek dan zo snel mogelijk. Hoe langer de teek op de huid zit, hoe groter de kans op besmetting met de bacterie die de ziekte verwekt. Probeer de teek niet te verdoven met alcohol of andere middelen.
Verwijder de teek met een pincet dat je bij de apotheker koopt. Trek hem er in een ruk uit, maar draai er niet aan. De kans is dan groot dat de kop van de teek onder de huid blijft zitten. houd de dagen en weken erna in de gaten of je een van de symptomen vertoont. Als dat zo is, neem dan contact op met de de dokter dan.
infectie, teek, teken, tekenbeet, ziekte van Lyme