Een spierkramp is een plotse, onwillekeurige samentrekking van een spier, meestal tijdens of na een intensieve sportervaring. In een spier zijn normaal niet alle vezels gelijktijdig actief. Een deel van de vezels trekt samen, terwijl de rest uitrust.
De zenuwen die de spieren doen samentrekken reageren verkeerd en sturen te veel signalen door, waardoor de spier wilt samentrekken. Mogelijke oorzaken hiervan zijn:
Een verstoorde bloedtoevoer, waardoor de spier een zuurstoftekort krijgt.
– Een laag glucosegehalte in de spier
– Vochtverlies (overvloedig zweten): dit kan leiden tot een verstoorde elektrolytenbalans
– Vermoeidheid
Je kunt in principe in elke spier kramp krijgen, maar er zijn wel een aantal spieren die vaker met krampen te maken krijgen. Krampen komen veel voor in de kuit, voet, scheenbeenspieren en handen. Maar ook spieren als de kaak of zelfs de kringspier van het oog kunnen onderhevig zijn aan krampen. De spier voelt hard en gespannen aan en is erg pijnlijk. Bewegen gaat moeilijk. Er zijn geen zwellingen of bloeduitstortingen te zien.
Controleer eerst of het zeker om spierkramp gaat. Als dat zo is, moet je proberen de opgetreden reflex te doorbreken zodat de spiervezels zich in hun normale patroon gaan aan- en ontspannen. Best kun je proberen de spier met kramp te rekken. Je spier rek je door hem langer te maken. Geef geen plotse, harde ruk, maar rek voorzichtig. Anders loop je kans op een spierscheuring.
Als de ergste kramp voorbij is, zal de doorbloeding verbeteren en de rust in de spier herstellen. Als de kramp het gevolg was van hitte en uitdroging, kun je beter niet masseren. Het is ook vrij moeilijk om zelf te masseren. Het is makkelijker als iemand anders met rustige bewegingen de spier masseert. Gebruik massageolie.
Je spieren opwarmen kan ook een gunstig effect hebben. Draag warme kleding (beenwarmers), gebruik een hot pack of kersenpitkussentje of ga eens naar de sauna.
Als de kramp verdwenen is, kun je best niet verder sporten. De kans is groot dat de kramp dan zal terugkomen.
Eet gevarieerd, zodat je geen tekorten oploopt aan mineralen.
Als je sport, zorg dan dat je vocht, suiker en zout zeker aanvult. Drink minimum twee liter water per dag en als je gaat sporten zelfs nog meer. Warm je voldoende op voor het sporten en doe daarna nog een cooling down.
Als je vooral ’s nachts last hebt van kramp, probeer je spieren dan goed te ontspannen voor het slapengaan. Maak bijvoorbeeld een wandelingetje.
spieren, spierkramp Schimmelnagels of kalknagels zijn nagels die met een schimmel geïnfecteerd zijn. De infectie begint meestal aan de nagelranden, die daardoor grijs, bruin of groen verkleuren. De schimmel kruipt onder de nagel en veroorzaakt een brokkelige verdikking. Infecties komen vaak voor in het zwembad, in gemeenschappelijke douches of in de sauna. Een vochtige huid, nauwe schoenen en gebruik van te veel zeep kunnen de infectie stimuleren. Schimmelnagels komen vooral voor op de voet, maar ook de vingernagels kunnen er last van krijgen.
Als een schimmelnagel niet behandeld wordt, stapelen de hoornlagen zich op en kan de nagel uiteindelijk zelfs loslaten. De meest efficiënte manier om schimmelnagels te verwijderen is door medicijnen te gebruiken tegen schimmelinfecties. Vraag raad aan je huisarts.
Door te slijpen of te frezen maak je je nagel dunner en gladder. Je kunt dit bij de pedicure laten doen of het gewoon zelf proberen. Het apparaat je dat je nodig hebt vind je bij een degelijke pedicureset. Bij een oppervlakkige schimmel is frezen vaak al voldoende om een gezonde nagel te krijgen.
Er zijn ook tincturen op de markt om kalknagels te genezen. Zo’n behandeling kan lang duren, want de schimmels verschuilen zich namelijk onder de nagel en zijn moeilijk bereikbaar. Als er na zes maanden nog geen verbetering is opgetreden, doe je er goed aan op medicatie over te stappen.
Een schimmelnagel mag je niet vijlen. Het vijlsel kan immers schimmelsporen bevatten die de gezonde nagels of andere personen kunnen besmetten.
– Voorkom voetschimmel en schimmelnagels
– Gebruik niet te veel zeep en badschuim
– Neem elke dag een verfrissend voetbad
– Droog je voeten altijd goed af
– Doe iedere dag propere sokken aan
– Wissel regelmatig van schoenen
– Gebruik een schimmelverwijderend product voor je schoenen
– Draag schoenen die ruim zitten en goed ventileren
kalknagel, schimmel, schimmelinfectie, schimmelnagel, tenen, vingers, voet Een hernia is een ander woord voor uitstulping. De bekendste hernia is de uitstulping van de tussenwervelschijf, een Hernia Nuclei Pulposi (HNP), ook wel rughernia genoemd. Die uitstulping kan op een zenuw drukken, waardoor de patiënt pijn kan krijgen in arm of been.
De wervelkolom of ruggengraat omhult het ruggenmerg en de zenuwwortels en is een aanhechtingspunt voor alle belangrijke spieren van de romp. De wervelkolom bestaat uit:7 nekwervels , 12 borstwervels, 5 lendenwervels, het heiligbeen en de staartwervels.
Tussen de wervels zit een tussenwervelschijf, die ook wel discus genoemd wordt. De discus is een stevig omhulsel met daarin een elastische kern die voor een grote veerkracht zorgt. Als dit omhulsel een zwakke plek vertoont, kan de kern hem doen uitpuilen. Als het omhulsel vervolgens scheurt, kunnen stukjes van de kern zelfs buiten de tussenwervelschijf te liggen komen. Zo’n uitpuiling noemen we een hernia.
Een hernia komt vooral voor in het onderste deel van de rug. De meeste hernia’s komen voor tussen de vierde en de vijfde lumbale wervel.
Een hernia kan verschillende oorzaken hebben. De rughernia komt vaak voor in de westerse wereld. Volgens onderzoeken zouden het vele zitten en het gebrek aan lichaamsbeweging hierin een rol spelen. In sommige families komt het meer voor dan in andere. Een hernia komt vooral voor bij mensen tussen 20 en 40 jaar.
Een hernia kan op een of meer zenuwen duwen, wat tot pijn in één of beide benen leidt. Bij een ernstige beklemming van de zenuw kunnen gevoelsstoornissen, verlammingsverschijnselen en problemen bij het plassen ontstaan. Rugklachten worden meestal niet rechtstreeks door de hernia veroorzaakt, maar door verkrampte spieren.
Op grond van je verklaringen zal de dokter je aanraden een MRI-scan te ondergaan. Zo’n scan kan uitsluitsel bieden over of je nu een hernia hebt of niet.
Een behandeling van de rughernia kan op verschillende manieren gebeuren. Bedrust en oefentherapie kunnen zorgen voor een verbetering van de klachten. Als deze behandelingen niet helpen, is een operatie vaak noodzakelijk.
Tijdens zo’n operatie worden de hernia en losse delen van de discus verwijderd. Om plaats te maken voor de beknelde zenuw, kan het wervelkanaal verruimd worden. Na de operatie zul je een paar dagen pijn hebben, vooral in de onderrug. Je zult ook een oefenprogramma moeten volgen in het ziekenhuis.
Tussen iedere twee wervels, behalve tussen de bovenste wervels, zit een tussenwervelschijf. De tussenwervelschijf bestaat uit een elastische kern die omgeven wordt door een vezelige ring. De tussenwervelschijven doen dienst als een soort schokdempers. Ze zorgen ervoor dat de wervels gemakkelijk kunnen bewegen ten opzichte van elkaar en de vijfde lendenwervel en het heiligbeen.
hernia, rug, rughernia Roodvonk of Scarlatina is een zware keelinfectie die door bacteriën (streptokokken) veroorzaakt wordt. De ziekte begint met een keelontsteking en gaat gepaard met huiduitslag. Roodvonk kan op alle leeftijden voorkomen, maar treft vooral kleuters.
Roodvonk begint plots met keelpijn, hevige koorts (tot 40 graden) verlies van eetlust en pijnlijke klieren in de hals. Dit kan gepaard gaan met overgeven, buik- en hoofdpijn.
Na ongeveer 24 uur verschijnen er rode puntjes. Die rode puntjes komen vooral voor op de borst, rug en oksels, en verspreiden zich daarna over het hele lichaam. De huid wordt daarna helemaal rood. Rond de mond en de neus komt de uitslag niet voor. Dit noemen we het ‘roodvonkmasker’.
De tong wordt na enkele dagen rood, dik en bobbelig (frambozentong). Na drie tot vijf dagen daalt de koorts en een paar dagen later verdwijnt ook de uitslag. Complicaties zijn zeer zeldzaam en kunnen bestaan uit een ontsteking van de nieren, gewrichten of hartkleppen.
Besmetting gebeurt via contact met zieke kinderen meestal direct contact, maar soms ook indirect (hoesten, niezen).
Roodvonk geneest spontaan na enkele dagen, maar de huisarts zal vaak wel een antibioticum voorschrijven. Geef je kind voldoende te drinken. Kleine kinderen lopen bij hoge koorts immers risico op uitdroging. Dat wordt nog versterkt als ze veel moeten braken. Van zodra je kind zich iets beter voelt, gaat het beter eten en drinken.
keel, keelpijn, kinderen, kinderziekte, roodvonk Osteoporose of botontkalking is een chronische ziekte die de beenderen aantast en vooral oudere mensen treft. Osteoporose vergroot in sterke mate het risico op botbreuken.
Beenderen hebben een sponsachtige structuur en worden omringd door een dik omhulsel. Beenderfilamenten omringen smalle holtes in die structuur. Maar wanneer die beenderfilamenten dunner worden, worden de gaten groter en worden de beenderen steeds zwakker en brozer.
Het menselijk skelet blijft groeien tijdens de kindertijd en de adolescentie. De beenderen worden steeds langer, de structuur ervan dichter. Op een leeftijd van 25 jaar hebben de beenderen de grootste botdensiteit bereikt. Vanaf de leeftijd van 30 jaar begint die botdensiteit te verminderen. Dit proces gaat bij de een al wat sneller dan bij de andere. Als je in je jeugdjaren er slechte eetgewoonten op nahield, kan dat er op latere leeftijd toe leiden dat je osteoporose krijgt.
Vrouwen lopen een groter risico dan mannen om osteoporose te ontwikkelen. Daar is een eenvoudige verklaring voor, zijn hebben immers kleinere en meer breekbare botten dan mannen. In de menopauze wordt dit nog erger. Het lichaam stopt dan met de aanmaak van het hormoon oestrogeen. Dat hormoon is essentieel voor de gezondheid van de beenderen. Hoe ouder je wordt, hoe groter het risico dat je osteoporose krijgt.
Verschillende andere aandoeningen kunnen aan de basis liggen van osteoporose. Zo onder meer reumatoïde artritis, de ziekte van Crohn, aandoeningen van de schildklier, bijnier of bijschildklier. Osteoporose kan ook een gevolg zijn van het gebruik van bepaalde geneesmiddelen.
De ziekte uitsluiten kan niet echt. Twee dingen zijn erg belangrijk als het om het voorkomen van osteoporose gaat: een evenwichtig dieet met veel calcium en lichaamsbeweging om de botten te belasten, waardoor ze meer botweefsel zullen aanmaken. Je kan best al van kleins af aan beginnen met sport.
Patiënten die nog nooit een botbreuk gehad hebben kunnen lichte oefeningen doen om hun beenderen sterker maken. Vrouwen die in de menopauze zitten kunnen hun oestrogeengehalte terug opschroeven door medicijnen te nemen.
beenderen, botontkalking, botten, osteoporose Oorsuizen slaat op alle lichamelijke klachten waarbij de patiënt een fluit-, sis-, zoem- of ander geluid in een of beide oren hoort, zonder dat er daadwerkelijk een geluid is.
Die geluiden wisselen in sterkte en worden soms onafgebroken, soms met tussenpozen waargenomen. Tinnitus is doorgaans permanent en ongeneesbaar.
Mannen hebben vaker last van oorsuizen dan vrouwen. Hoe hoger de leeftijd, hoe hoger het risico op tinnitus is.
Oorsuizen kan verschillende oorzaken hebben. Het kan het gevolg zijn van plotse geluidsoverlast, een ernstige aandoening, verhoogde spierspanning, psychische aandoeningen, enz. Hier vind je een lijstje met mogelijke oorzaken:
Te harde geluiden, oververmoeidheid, stress, hoofd- of nektrauma, hersenletsel, Alzheimer, hoge bloeddruk, atherosclerose, enz.
Sommige vormen van oorsuizen kunnen behandeld worden, andere zijn blijvend en ongeneesbaar. Als de tinnitus het gevolg is van een specifieke ziekte of aandoening, moet de oorzaak van die aandoening eerst aangepakt worden. Oorsuizen kan leiden tot allerlei aandoeningen, waaronder concentratiestoornissen, slaapproblemen en depressies. Patiënten krijgen daarom vaak antidepressiva of slaapmiddelen voorgeschreven.
Er zijn ook apparaatjes op de markt die kunnen helpen om het suizen te maskeren, de zogenaamde masking devices. Een beetje muziek opzetten kan ook helpen het oorsuizen te maskeren.
Patiënten die lijden aan permanent oorsuizen, zullen ermee moeten leren leven. Als je last hebt van tinnitus, zoek dan professionele hulp en documenteer je goed. Therapie kan voor veel patiënten een uitweg bieden.
oor, oorsuizen, tinnitus Oorpijn duidt in de meeste gevallen op een ontsteking van het uitwendige oor of een middenoorontsteking. De klachten kunnen bestaan uit pijn, gehoorverlies, jeuk en oorsuizen. Bijverschijnselen die vaak optreden zijn hoge koorts, braken, afscheiding van pus en diarree.
Het uitwendige oor is het oorgedeelte voor het trommelvlies. Een uitwendige oorontsteking ontstaat doorgaans door de aanwezigheid van vocht waarin bacteriën en schimmels zich hebben ontwikkeld. Vaak is er ook sprake van eczeem of kunnen door te veel aan het oor te prutsen of het te vaak te reinigen irritaties optreden, met pijn en jeuk tot gevolg.
Een uitwendige oorontsteking, met andere woorden een ontsteking van het oorgedeelte voor het trommelvlies, is meestal het gevolg van de aanwezigheid van vocht, waarin zich bacteriën of schimmels hebben ontwikkeld. Verder kan er ook eczeem aanwezig zijn. Door in het oor te peuteren of door het veel te reinigen kan het geïrriteerd geraken, wat leidt tot jeuk en pijn.
In de meeste gevallen is er sprake van een uitwendige oorontsteking, maar oorpijn kan ook het gevolg zijn van een ontsteking van het middenoor. Dat is het gedeelte van het oor dat zich achter het trommelvlies bevindt. Een middenoorontsteking kan op iedere leeftijd optreden, maar de risicogroep zijn kinderen met een leeftijd van een tot zes jaar oud. Een middenoorontsteking is vaak het gevolg van onvoldoende verluchting of een slechte afvoer via de buis van Eustachius. Deze buis vormt de verbinding tussen het middenoor en de neusholte. Door de ophoping van slijm en etter kan er druk ontstaan op het trommelvlies. Dit soort oorontsteking kan zich na verloop van tijd ontwikkelen tot een chronische ontsteking van het middenoor ontstaan, een loopoor. Dit kenmerkt zich door een afscheiding van pus.
Ten slotte kunnen ook een puistje in de uitwendige gehoorgang, pijn aan de kaak of aan de achterste kiezen en ontstoken amandelen als oorpijn worden ervaren.
Het uitwendige oor produceert oorsmeer en dat oorsmeer komt naar buiten. Dat natuurlijk proces mag niet beïnvloed worden. Achter propjes oorsmeer die zo kunnen ontstaan kunnen water en andere dingen blijven zitten, wat uiteindelijk een infectie kan veroorzaken. Je dokter kan het oor inspuiten en zo het propje verwijderen.
Als je je oor wast, beperk je je best tot de oorschelp. Gebruik daarvoor enkel water, want zeepresten in je oor kunnen leiden tot de vorming van propjes oorsmeer.
Gebruik geen voorwerpen (wattenstaafjes) om in je oor te gaan. Dat kan beschadiging van het trommelvlies en op die manier een ontsteking van het middenoor veroorzaken.
Als je propjes oorsmeer zachter wilt maken, kan dat met behulp van sla- of amandelolie. Doe dit niet wanneer je vermoedt dat je trommelvlies beschadigd is. De olie zou anders wel eens kunnen binnendringen tot het middenoor.
Let erop dat er geen water in je oor komt als je doucht of een bad neemt. Dat kan het oor irriteren en achter het trommelvlies terechtkomen. Ga om dezelfde reden ook niet zwemmen. Het chloor in het water kan je trommelvlies prikkelen. In het warme water in subtropische zwembaden kunnen bacteriën ook goed gedijen. Sluit de oren van je kind preventief af met rubberen oordopjes. Doe geen watjes in je oor. Die laten namelijk pluisjes achter, wat kan leiden tot infecties.
De eerste drie dagen kan oorpijn behandeld worden met een neusspray en paracetamol. Neusspray kan vaak een oplossing bieden omdat het middenoor via de buis van Eustachius verbonden is met de neus. Als dat buisje dicht zit ontstaat er druk in het middenoor, wat pijn veroorzaakt.
Als de oorpijn na drie dagen nog niet verdwenen is, raadpleeg dan een huisarts. Kinderen van minder dan twee jaar oud moeten meteen een huisarts zien. Als je ook koorts, eczeem of hebt, ga je best ook meteen naar de huisarts. Ook als je al meer dan 14 dagen last hebt van een loopoor is het tijd om de huisarts te raadplegen. Probeer nooit zelf je oor in te spuiten.
Heb je last van regelmatig terugkerende oorklachten? Zoek dan zeker professionele hulp. Het niet behandelen van oorontstekingen kan leiden tot ernstige aandoeningen. Zo kan een niet behandelde middenoorontsteking een uiterst gevaarlijke hersenvliesontsteking veroorzaken.
Middenoorontsteking, oorontsteking, oorpijn, oren Wanneer de nieren niet meer naar behoren functioneren, wordt er vaak gekozen voor een nierdialyse. Dat gebeurt vooral bij patiënten die aandoeningen hebben als cystenieren, schrompelnieren, nierstenen die te lang in het lichaam zitten en verminderde nierfunctie. De oplossing hiervoor is een nierdialyse die tijdelijk de functie van de nieren kan overnemen.
Nierproblemen zijn steeds makkelijker op te lossen. Maar als de nierproblemen zo ver vorderen dat ze niet meer op te vangen zijn met een speciaal dieet of medicijn, wordt een nierdialyse noodzakelijk. Bij zware nierinsufficiëntie kan de patiënt namelijk zo vergiftigd worden dat hij overlijdt.
Nierschade kan vaak ook tijdelijk zijn ten gevolge van een niersteen of -ziekte. Dan is dialyse in sommige gevallen gewenst om een beter herstel te bespoedigen. De dialyse is dan maar nodig tijdens het kortstondige acute nierfalen. In andere gevallen kan het nierfalen chronisch zijn en moet de dialyse regelmatig uitgevoerd worden. Bij de zware gevallen
Bij een nierdialyse wordt de patiënt aangesloten op een machine die, je nieren vervangt al zuiveraar van het bloed. Een nierdialyse vindt doorgaans plaats in een ziekenhuis, maar er zijn steeds meer machines op de markt voor thuisgebruik.
Uit het bloed worden zouten en excessieve vochten gehaald, maar ook stoffen als natrium en chloride, andere geraakt de balans verstoord. De nieren controleren normaal gezien ook de bloeddruk. Ook die functie neemt de dialyse dus over.
nierdialyse, nieren Het Montignacdieet of de Methode Montignac werd ontwikkeld door de Franse voedingsdeskundige Michel Montignac. Het principe van het dieet berust op de combinaties van verschillende voedingsmiddelen. Volgens Montignac draait het bij gewichtverliezen en diëten niet om het beperken van calorieën.
Het belangrijkste principe van het Montignacdieet is het vermijden van voedingsmiddelen met een hoge glycemische index (GI-index). De GI- index is de snelheid waarop het bloedglucosegehalte of de bloedsuikerspiegel in ons lichaam stijgt na de consumptie van koolhydraten. Volgens Montignac zijn snelle suikers (aardappelen, pasta’s) taboe. Deze koolhydraten met een hoge GI-index zorgen ervoor dat we ons gemakkelijk overeten en dat we snel in gewicht bijkomen.
Bepaalde combinaties zijn niet toegelaten. Zo bijvoorbeeld vetten en suikers, dierlijke proteïnen of eiwitten en koolhydraten. Biefstuk en frieten zijn voortaan dus verboden. Aan suikers mag je je slechts 2 of 3 keer per week bezondigen maar vetten en eiwitten mogen zo veel als je wil gegeten worden, zolang ze maar apart gegeten worden en niet in combinatie met andere dingen. Fruit mag tussen de maaltijden gegeten worden. Het grote voordeel van het dieet is dus dat je onbeperkt mag eten, zolang het maar binnen de juiste combinaties blijft.
afslanken, afvallen, dieet, diëten, Montignac Middenoorontsteking of otis media is een ontsteking van het middenoor, de de ruimte achter het trommelvlies. Deze vorm van oorontsteking komt voornamelijk voor bij kinderen van één tot zes jaar oud.
Middenoorontsteking komt veel voor bij kinderen die net een verkoudheid, een infectie van de neusamandelen of een infectieziekte als roodvonk of mazelen gehad hebben. Virussen en bacteriën uit de keel komen via de buis van Eustachius in het middenoor terecht. Daardoor stijgt de druk in het middenoor en gaat het trommelvlies bol staan, waardoor de druk in het middenoor stijgt.
Kinderen snuiten hun neus vaak met twee neusgaten open, waardoor de bacteriën gemakkelijker bij de buis van Eustachius geraken, die bij kinderen korter is. Zo bereiken de bacteriën vlot het middenoor.
Het zal niet altijd duidelijk zijn dat je kind een middenoorontsteking heeft. Sommige kinderen met middenoorontsteking hebben geen koorts en zien er eigenlijk helemaal niet ziek uit. Anderen krijgen dan weer wel koorts of vertonen ziektesymptomen als braken, diarree, gebrek aan eetlust, etc.
Andere symptomen die vaak optreden bij een middenoorontsteking zijn gehoorverlies en doofheid, die veroorzaakt worden door de etter die zich achter het trommelvlies bevindt en oorsuizingen.
Als er nog geen etter achter het trommelvlies zit, is het al voldoende om neusdruppels- of spray te gebruiken of te stomen, zodat de buis van Eustachius weer opengaat. Een middenoorontsteking geneest in dit geval vanzelf.
Als er wel al etter achter het trommelvlies bevindt, kan de arts het trommelvlies openprikken, waardoor de etter kan aflopen. Deze behandeling gaat gepaard met de toediening van antibiotica. Ook als het kind zwaar ziek wordt, krijgt het antibiotica voorgeschreven.
Als een baby of peuter met middenoorontsteking koorts heeft, diarree heeft of moet braken, bestaat er een kans op uitdroging. Geef je kind dus zeker voldoende te drinken. Het is niet nodig je kind binnen te houden als het een middenoorontsteking heeft. Zwemmen is ook toegestaan, maar best niet met het hoofd onder water. Ook douchen kan geen kwaad.
Een kind met een middenoorontsteking zal minder goed horen. Houd daar rekening mee. Om de pijn te bestrijden, kan je best kiezen voor een pijnstiller als paracetamol.
Middenoorontsteking, oorontsteking, oren