Hypnose is helemaal geen magie en heeft niks te maken met toveren of bovennatuurlijke krachten. Het is vooral een manier om je beter te concentreren op je innerlijke gedachten, gevoelens en patronen die je zo typeren. Wanneer we bepaalde gedragingen willen veranderen, zijn het vaak die gevoelens en patronen die moeten worden aangepakt. Dat is niet alleen het geval bij het stoppen met roken, maar ook wanneer we willen afvallen.
Het grote probleem van dieetprogramma’s is dat ze strikte beperkingen opleggen terwijl ze het onderbewustzijn vergeten. Zo blijft bijvoorbeeld de drang om te snoepen of om zich met voeding te belonen gewoon aanwezig. Het lukt soms wel om die drang tijdelijk te onderdrukken met een fikse portie doorzettingsvermogen, maar op lange termijn blijft het wel gewoon aanwezig. Dat is meteen de reden waarom de kilo’s nadien weer langzaamaan aandikken. Dieetprogramma’s pakken met andere woorden nooit de onderliggende oorzaken aan, terwijl bepaalde onbewuste denk- en gedragspatronen wel al sinds de jeugd aanwezig zijn en niet zomaar verdwijnen.
Daarom kan je dan ook door hypnose afvallen, door dergelijke onbewuste en vastgeroeste patronen weg te nemen. Hypnose is met andere woorden dan ook geen wondermiddel wanneer medische aandoeningen aan de basis liggen van overgewicht, maar het helpt je wel bewuster om te gaan met voeding. En dat is vaak al een wereld van verschil.
Mensen met overgewicht hebben vaak te kampen met een negatief zelfbeeld. Ze houden niet van wat ze in de spiegel zien. Vaak hebben ze ook al een aantal nare ervaringen achter de rug, net zoals mislukte dieetpogingen. Vaak willen ze wel afvallen, maar denken ze tegelijkertijd dat ze het niet kunnen. Zoals wel vaker is de invloed van de menselijke geest op de slagingskansen enorm. Een kleine terugslag kan al voldoende zijn om de goede voornemens een halt toe te roepen. Bij hypnotherapeuten kan je bijvoorbeeld ook terecht voor het behandelen van faalangst, waardoor het ook een meerwaarde is naast een dieet.
Terwijl bovenstaande situaties vooral de onderliggende problemen aanpakken, biedt hypnotherapie ook de mogelijkheid om bestaande eetpatronen rechtstreeks te lijf te gaan. Het meest bekende voorbeeld is dat van de virtuele maagband. Via de website Hypnosezorg.be lees je meer over virtuele maagbanden en ontdek je een aantal praktijkervaringen. Samengevat kunnen we stellen dat je vanuit het onderbewustzijn beter de signalen van je lichaam leert te herkennen. Hierdoor ga je niet langer uit van de fictie (“ik denk nog honger te hebben”), maar wel van de realiteit (“ik besef dat mijn lichaam voldaan is”). Vervolgens begin je automatisch minder te eten, waardoor het net hetzelfde effect heeft als een echte maagband.
In sommige gevallen monden een negatief zelfbeeld en eerdere traumatische ervaringen in een eetstoornis uit, zoals boulimia nervosa. Net omdat eetstoornissen in wezen psychische aandoeningen zijn, is hypnotherapie vaak de ideale oplossing om het probleem bij de wortels aan te pakken. Het is een manier om het dwangmatig omgaan met voeding los te laten en diezelfde dwanggedachten in iets positiefs om te zetten. Omdat het lichaam en het immuunsysteem moeten herstellen, is hypnotherapie in dit geval veeleer een aanvullende behandeling. Toch heeft hypnotherapie ook hier al veelvuldig bewezen een meerwaarde te zijn.
Bij de bekkenbodem bevindt zich een spier die zich uitstrekt van het schaambeen naar het staartbeen. Deze spier is de voornaamste steun voor de organen die zich in het bekken bevinden, namelijk de blaas, de darmen en de baarmoeder bij de vrouw.
De bekkenbodem ondersteunt dus de blaas en de darmen, maar sluit deze ook af zodat er geen ongewenste uitscheidingen kunnen zijn uit de blaas of de darm. Bovendien is een sterke bekkenbodemspier ook bevorderend voor de seksuele ervaringen.
De bekkenbodemspier kan door een aantal redenen verzwakt worden. Onder meer zwangerschap, druk zetten om de blaas te ledigen, constipatie, zware objecten opheffen, een chronische hoest, overgewicht of een gebrek aan een goede conditie kunnen er voor zorgen dat de bekkenbodemspier verzwakt wordt.
De bekkenbodemspier kan op een eenvoudige manier versterkt worden. Het is eerst heel belangrijk om de spieren juist te identificeren. Hierna moet je in een comfortabele positie gaan zitten waardoor de dij-, bil- en buikspieren ontspannen zijn. De training van de spier bestaat er dan uit om de spieren samen te drukken alsof je urine of winden wilt tegenhouden.
Als je niet zeker bent of je de juiste spieren aan het trainen bent kan je ook eens proberen om tijdens het urineren eventjes te pauzeren met plassen en dan terug verder te gaan. Hierdoor kan je dan de spieren correct identificeren. Moest het samen drukken onmogelijk lijken is het aangewezen om je huisarts te raadplegen omdat er dan andere problemen kunnen zijn.
Er bestaat bovendien ook een uitgebreider programma om deze spier te trainen. Hierbij is het aangewezen om de oefeningen eerst al liggend of al zittend uit te voeren en nadien al staand verder te gaan.
De oefening bestaat er dus uit om de spieren rond de anus en de blaasuitgang samen te drukken en dan naar binnen op te tillen. Hou dit een aantal seconden vast, laat los en herhaal dit een aantal keer. Je kan bovendien afwisselen tussen langere en kortere oefeningen. Het is belangrijk dat je blijft ademen tijdens de oefening en dat je je buik niet intrekt of de billen en dijen opspant. Deze oefeningen een tiental minuten per dag doen kan al veel helpen om de bekkenbodemspier te trainen.
Er zijn een aantal manieren om problemen met de bekkenbodemspier te vermijden. Het is aangeraden dat je bij een chronische hoest je huisarts raadpleegt. Je moet bovendien streven naar een gezond gewicht. Minder vettig eten is ook aangeraden, omdat er hierdoor minder druk komt te staan op de darmen. Als je echter ergere problemen hebt met de bekkenbodemspier kan je beter een fysiotherapeut raadplegen die een individueel trainingsprogramma kan opstellen.
bekkenbodemspier, bekkenbodemspier trainen, spieren Lage rugpijn komt vrij veel voor. De meeste mensen hebben er last van door een overbelasting van de rug, bijvoorbeeld door iets zwaar te tillen of een plotse beweging te maken. Hierdoor kunnen er dan kleine beschadigingen zijn aan spieren, pezen of tussenwervelschijven in de onderrug. Als het niet echt duidelijk vanwaar de pijn precies komt, spreekt men van aspecifieke lage rugpijn. Dit kan dan verder gaan naar de benen. Doorgaans gaat lage rugpijn vanzelf weg na een aantal dagen. Er moet echter opgelet worden, want de kans op terugkeer van rugklachten is vrij groot. Men spreekt van chronische rugpijn als de klachten 12 weken of langer duren.
Lage rugpijn wordt dus doorgaans veroorzaakt door overbelasting van de rug, zoals iets zwaar tillen, in de tuin werken of een verkeerde zithouding. Bij ouderen is er echter wel vaak een oorzaak aanwezig. Mogelijke oorzaken zijn dan een ingezakte wervel, een gezwel dat druk zet op het ruggenmerg, een versmalling van het wervelkanaal of ontsteking van een gewricht in de wervelkolom. Als er nog geen rugklachten zijn geweest in het verleden kan dit er vaak op wijzen dat er zo’n oorzaak aanwezig is. Bovendien kunnen ook emoties en stress een mogelijke oorzaak zijn.
Lage rugpijn gaat doorgaans vanzelf weg en de beste behandeling is dus het natuurlijk genezingsproces. Als de klachten echter blijven aanhouden en vrij ernstig worden kan u best uw arts raadplegen. Je moet zeker uw arts raadplegen als je merkt dat de beweeglijkheid van uw rug stelselmatig afneemt of als de pijn plots toeneemt. De arts zal je bedrust voorschrijven. Pijnstillers kan je het best vermijden en alleen gebruiken als de pijn ondraaglijk is.
Na een aantal dagen is het aangeraden om terug met uw activiteiten te beginnen, zelfs als je nog pijn voelt. Beweging is immers belangrijk: bewegingsactiviteiten spelen immers een rol bij het verbeteren van de kracht van de ondersteunende spieren van de wervelkolom. Daarom zal bij de beweging ook vaak de nadruk liggen op de verbetering van deze spieren: de belastbaarheid van de rug wordt dan immers vergroot.
Goede activiteiten zijn onder meer zwemmen, fietsen en joggen. Hiernaast zijn oefeningen waarbij de romp- en armspieren worden getraind ook aangeraden. Het is ook belangrijk dat je de activiteiten langzaam opbouwt: best eerst rustig wandelen vooraleer te joggen. Stoppen als je terug pijn in de rug voelt is niet verplicht, maar als het echt te erg wordt kan u het beter rustiger aan doen. Het is echter wel belangrijk dat u in beweging blijft nadat u geen rugklachten meer heeft. Een goede conditie helpt immers om rugklachten te voorkomen!
lage rugpijn, rug, rugpijn Een tandenborstel die lang wordt gebruikt, is een echte broedhaard van bacteriën. Na drie maanden bevat zo’n tandenborstel gemiddeld 7 miljoen bacteriën. Hoe meer een tandenborstel gebruikt wordt, hoe meer bacteriën erop zitten.
Tandartsen raden daarom aan je tandenborstel niet langer dan drie maanden te gebruiken. Naast de bacteriën op je tandenborstel, verwijdert een versleten tandenborstel de tandplak minder goed.
Een goede tandenborstel moet aan de volgende vereisten voldoen:
Als de haren van een tandenborstel zacht zijn, zijn deze beter plooibaar en kunnen ze gemakkelijker de oppervlakten van tanden en kiezen volgen.
Het oppervlak van je tanden is immers ook niet plat maar golvend.
bacteriën, tandenborstel Rugklachten komen steeds meer voor. Steeds meer mensen hebben een zittend beroep, en dat is nefast voor de rug. De oorzaken van rugpijn zijn evenwel niet altijd duidelijk te verklaren. Rugpijn kan plotseling opduiken of geleidelijk aan de kop opsteken. Het kan snel overgaan (een dag) maar ook maanden aanslepen.
Aspecifieke rugpijn: de spieren, gewrichten en banden in de rug werken niet zoals ze zouden moeten werken. De exacte oorzaak van de rugpijn is echter moeilijk te achterhalen. Deze rugpijn wordt ook wel lage rugpijn genoemd. De rug is niet beschadigd in dit geval en de klachten zijn van tijdelijke aard.
Specifieke rugpijn: de oorzaak van specifieke rugpijn is duidelijk aan te duiden. De oorzaken kunnen heel uiteenlopend zijn:
In de meeste gevallen is het niet nodig meteen naar de dokter te gaan. De rugpijn gaat vaak vanzelf over. Maar best kan je wel naar de dokter gaan als de rugpijn gepaard gaat met andere symptomen, zoals koorts, gewichtsverlies, een dof of tintelend gevoel in een been of voet, een dof gevoel in de liezen, plasproblemen, moeilijkheden met het lopen op de tenen (of hakken).
Ook als de pijn snel erger wordt, als de pijn na zes weken nog niet verdwenen is of de pijn zich verspreidt tot onder de knie raadpleeg je best een arts.
lage rugpijn, rug, rugpijn Een slijmbeursontsteking (bursitis) is een pijnlijke ontsteking van de slijmbeurs.
Je kan een slijmbeursontsteking herkennen aan:
– Roodheid
– Warmte
– Zwelling
– Pijn
Deze symptomen komen voor op de plek waar de ontstoken slijmbeurs zit. Dat kunnen bijvoorbeeld de elleboog, hiel, schouder of heup zijn. De meeste slijmbeursontstekingen komen echter voor op de knie of de elleboog. Als je steunt of drukt op de slijmbeurs, kan dat erg pijnlijk zijn.
Een slijmbeursontsteking kan veroorzaakt worden door langdurige overbelasting of door een trauma. Overbelasting kan bijvoorbeeld voorkomen bij veelvuldig herhaalde bewegingen of door lang op een lichaamsdeel te steunen. Een trauma is vaak het gevolg van een blessure of een ongeval.
Acute bursitis kan dagen tot weken duren. De ontsteking geneest spontaan als de patiënt het getroffen lichaamsdeel voldoende rust gunt. Soms moet de patiënt ontstekingsremmers nemen. De arts kan bij een kleine zwelling ook de holte leegzuigen en met corticosteroïden inspuiten.
Als de zwelling erg groot is, kan een operatie noodzakelijk zijn, maar dit is enkel nodig bij extreme gevallen.
bursitis, ontsteking, slijmbeurs, slijmbeursontsteking Shiatsu is een alternatieve Japanse massagetherapie die werkt met drukpuntmassages. De masseur oefent met zijn duimen, handpalmen en vingers druk uit op bepaalde plaatsen in het lichaam. Bij bepaalde vormen worden ook de ellebogen, knieën of voeten gebruikt. Op die manier werkt hij blokkades weg, zodat de energie weer vrij kan stromen. ‘Shi-atsu’ is Japans voor ‘vinger-druk’.
Shiatsu bestaat al meer dan 3000 jaar. De Japanse lichaamstherapie ontwikkelde zich uit een Chinese massagetechniek. Shiatsu werd voor het eerst vermeld in een boek uit 1915.
Tokujiro Namikoshi wordt beschouwd als de grondlegger van de klassieke shiatsutechniek. In 1940 stichtte hij het Japanse Shiatsu-college. Hij combineerde shiatsu met Westerse anatomie en fysiologie.
Later ontstonden er nog meer shiatsu-stijlen. Shizuto Masunaga, een leerling van Namikoshi, zag grote overeenkomsten met de Chinese geneeskunde en acupunctuur.
De plaatsen op het lichaam waarop de druk wordt uitgeoefend komen overeen met de punten die in de Chinese geneeskunst als meridiaanpunten bekend staan. De meridianen zijn de banen die de energie, de ‘qi’, in je lichaam volgt. Masunaga is de uitvinder van zen-shiatsu.
De shiatsutherapeut voert na een persoonlijk gesprek een lichamelijk onderzoek uit. Hij baseert zich daarbij op de meridianen en reflexzones van het lichaam. De persoon die gemasseerd wordt, ligt op een futon, een dunne met katoen gevulde matras.
Wie een beroep doet op shiatsu doet dat voor de ontspannende werking of voor de helende effecten. Zo heeft shiatsu een gunstige invloed op:
drukpuntmassage, massage, massagetherapie, shiatsu Ga je ook gebukt onder de stress? Sta je vaak onder spanning? Dan is mindfulness misschien wel iets voor jou.
Mindfulness is een vorm van meditatie die zijn wortels in het Oosten vindt, met name in het boeddhisme. De laatste jaren is mindfulness enorm populair geworden in de Westerse wereld. Mindfulness wordt ook wel eens aandachtstraining genoemd.
Mindfulness betekent eigenlijk ‘je bewust zijn van wat er gebeurt’. Het leert je hoe je met je emoties moet omgaan in stressvolle situaties. Je leert hoe je moet stoppen met piekeren en hoe je helder kunt denken. Mensen die aan mindfulness doen, zijn zo beter bestand tegen stress, depressies, oververmoeidheid, slaapproblemen, angsten en burn-outs.
Tijdens mindfulness-training leer je negatieve gevoelens bewust een plaats te geven en je aandacht terug te brengen naar het hier-en-nu. Je leert je problemen loslaten.
Zoek een rustig en comfortabel plekje op. Zet je op een stoel of op de vloer met je hoofd, nek en rug recht maar wel in een losse houding.
Probeer al je gedachten over het verleden of de toekomst opzij te zetten.
Word bewust van je ademhaling, concentreer je op de lucht die in en uit je lichaam gaat wanneer je beweegt. Voel hoe je buik op en neer beweegt, hoe de lucht je neusgaten voorbij gaat en je mond verlaat. Let op hoe je ademhaling steeds verandert en iedere keer anders is.
Kijk hoe iedere gedachte komt en gaat, of het nu om zorgelijke, angstige of hoopvolle gedachten gaat. Als er gedachten naar boven komen, negeer ze dan niet en probeer ze niet te onderdrukken, maar merk ze gewoon op, blijf rustig en gebruik je ademhaling als ankerpunt.
Als je merkt dat je je te veel laat meeslepen door je gedachten, ga dan na waar je gedachten naartoe leiden, maar zonder je op te jagen. Concentreer je dan terug op je ademhaling. Probeer niet te hard te zijn voor jezelf.
Als de tijd erop zit, blijf dan voor een minuut of twee zitten om je terug bewust te worden van waar je bent. Sta langzaamaan op.
meditatie, mindfulness Hypochondrie of ziektevrees is een psychische aandoening. Iemand die aan hypochondrie lijdt, heeft een buitensporige angst om een ernstige lichamelijke ziekte te hebben. Een patiënt die aan de angststoornis hypochondrie lijdt, wordt een hypochonder genoemd.
Als je aan hypochondrie lijdt, kan je een uitgebreid ziektebeeld schetsen en details geven over de locatie, duur en ernst van de symptomen, dit terwijl uit onderzoek niets naar voren blijkt te komen.
Patiënten met hypochondrie zullen bij hartkloppingen of een drukkend gevoel op de borstkas bijvoorbeeld denken dat ze een hartaanval krijgen, bij hoofdpijn denken dat ze een hersentumor hebben of bij kortademigheid denken dat ze gaan stikken.
Hypochondriepatiënten kunnen niet gerustgesteld worden door hun omgeving en zullen daarom een arts raadplegen voor een onderzoek, diagnose of behandeling. Vaak vinden hypochonders deze arts vervolgens incompetent en zal hij zich wenden tot andere artsen.
Op momenten dat hypochonders geconfronteerd worden met irreële angst, kunnen de volgende symptomen voorkomen:
– Hartkloppingen, duizeligheid, beven, zweten
– Hyperventileren
– Benauwdheid
– Misselijkheid of maagklachten
– Gevoel hebben de controle over jezelf te verliezen
De behandeling van hypochondrie is niet gemakkelijk, want een persoon die lijdt aan hypochondrie denkt echt dat zijn lichaam in gevaar verkeert. Een vertrouwensrelatie met een betrokken arts, kan de patiënt vaak wel geruststellen. Als de hypochondrie blijft voortduren, zijn veel patiënten gebaat bij een verwijzing naar een psychiater.
angst, angststoornis, fobie, hypochonder, hypochondrie De menselijke hersenen bevinden zich in de schedel, een dik stuk been dat onderdeel is van het skelet. Tussen de schedelpan en de hersenen zelf zit er nog een taaie beschermlaag die het dura genoemd wordt. Het dura voorziet de hersenen van bloed en de nodige voedingsstoffen. Wanneer men een klap tegen het hoofd krijgt, kan er natuurlijk schade optreden, met epidurale bloedingen tot gevolg. Hierdoor kan in het gebied tussen het vlies en de schedel het bloed zich ophopen en beginnen klonteren. Een direct gevolg hiervan is dat de hersenen gaan opzwellen, terwijl er niet genoeg ruimte binnen de schedel is voor zowel het uitzettende brein en het bloed en de klonters. Om dit tegen te gaan moet er waarschijnlijk geopereerd worden om het overtollige bloed te verwijderen.
Zoals je je wel kan voorstellen zal een van de belangrijkste symptomen een flinke hoofdpijn zijn. Ook duizeligheid, misselijkheid, braken, verwijde pupillen of verlies van kracht in een van de ledematen zou kunnen wijzen op een epidurale bloeding. Als de bloeding blijft toenemen, en de hersenen hierdoor steeds meer samengedrukt raken, kunnen verregaande symptomen optreden zoals het verliezen van het bewustzijn, slaperigheid, of verwarring. In erge gevallen kan men zelfs in een coma terechtkomen.Hoe dan ook is deze aandoening zo mogelijk dodelijk en moet er in alle gevallen zo snel mogelijk medische hulp geboden worden.
Zoals gezegd kan een klap tegen het hoofd een van de oorzaken zijn, dit kan een gevolg zijn van een verkeersongeval of een valpartij. Personen met een verhoogd risico zijn zij die bloedverdunners nemen en bejaarden.
Wanneer je een van de bovenstaande symptomen hebt, zal een dokter waarschijnlijk al vermoeden waarover het gaat. Indien het erg dringend is, zal je worden doorverwezen om met spoed opgenomen te worden. De behandelende artsen zullen dan zo snel mogelijk een CT-scan laten maken, waarop ze dan perfect de diagnose kunnen stellen. In de meeste gevallen zal men moeten overgaan tot het chirurgisch verwijderen van het overtollige bloed. De ingrepen verschillen uiteraard naargelang de ernst van de symptomen en de omvang van de klonter. Voor het echter zover is, zal de chirurg in kwestie uiteraard haarfijn kunnen uitleggen wat het probleem is en hoe hij te werk zal gaan.
bloeding, epidurale bloeding, hersenen