Vaginale schimmelinfecties zijn een veelvoorkomend probleem en bijna alle vrouwen krijgen er vroeg of laat wel eens mee te maken. Sommige vrouwen zijn er natuurlijk gevoeliger voor dan andere, wat maakt dat sommige hier nooit of eenmalig mee te kampen hebben, en ze bij andere vaak terugkomt. Hoewel zo’n infectie erg vervelend is, is ze zelden ernstig. De behandeling ervan is dan ook makkelijk en je kan ze deels zelf leren voorkomen.
Een vaginale schimmelinfectie wordt veroorzaakt door de gist Candida albicans, een gist dat op verschillende plaatsen van het lichaam wordt aangetroffen, dus ook in en rond de vagina. Onder normale omstandigheden veroorzaakt dit organisme geen infectie. Maar wanneer de weerstand vermindert, bijvoorbeeld door ziekte, kan de gist zodanig uitgroeien dat er gesproken kan worden van een infectie.
De meest duidelijke symptomen van een vaginale schimmelinfectie zijn jeuk en branderige pijn in en rond de vagina, een ongewone vaginale afscheiding, een rode huid en schedewand, opgezwollen schaamlippen en pijn bij het vrijen of plassen.
Er zijn veel mogelijke oorzaken voor een vaginale schimmelinfectie. Het kan veroorzaakt worden door het gebruik van een spiraaltje, de pil of tampons, door zwangerschap, door het overvloedig wassen en spoelen van de vagina, door antibiotica, ontstekingsremmende medicijnen, diabetes en aandoeningen die de weerstand verminderen.
Een vaginale schimmelinfectie is makkelijk te behandelen met pillen of zalfjes die je inwendig aanbrengt. Deze medicatie is zonder voorschrift te verkrijgen bij de apotheker. Als je echter niet volledig zeker bent of je met een vaginale schimmelinfectie te maken hebt, is het aangeraden om even een dokter te zien.
Omdat voorkomen altijd beter is dan genezen, kan je het risico op een vaginale schimmelinfectie verminderen met de volgende tips:
– Gebruik liever geen zeep bij het wassen van de vagina.
– Gebruik bij voorkeur maandverband. Als je toch liever tampons gebruikt, wissel ze dan regelmatig.
– Warme, vochtige plaatsen zijn een kweekstal voor schimmels. Je kan dus best katoenen ondergoed dragen, geen te strakke broeken en zwemkledij zo snel mogelijk uitdoen na het zwemmen.
– Ga even na of je wasmiddel niet de boosdoener is van irritaties aan de vagina.
– Gebruik zo min mogelijk suiker.
– Hygiëne is belangrijk, maar overdadige hygiëne is dan weer uit den boze.
schimmel, vagina, vaginale schimmelinfectie Iedereen heeft wel eens last van eczeem (of dermatitis). Het is een vaak voorkomend probleem dat zich uit in uitslag, blaren, een rode en ontstoken huid en vooral veel jeuk. Sommige mensen hebben vaker last van uitslag, die veroorzaakt wordt door bepaalde allergieën. In die gevallen speelt er vaak een erfelijke factor mee en spreekt men van chronische dermatitis.
Maar ook wie niet lijdt aan chronische eczeem kan soms last krijgen van een ontstoken huid. Wanneer dermatitis veroorzaakt wordt door rechtstreekse aanraking met een bepaalde stof, spreken we van contacteczeem. Deze vorm van eczeem kan voorkomen in twee vormen, namelijk irritatief en allergisch contacteczeem. Hieronder vertellen we er wat meer over en staan we ook even stil bij de behandeling van deze aandoening.
Deze vorm van eczeem wordt veroorzaakt door een direct chemisch effect van bepaalde substanties op de huid. De ernst van de ontsteking hangt af van hoelang je huid blootgesteld wordt aan de substantie en ook van de concentratie van de irriterende stof. Voorbeelden van oorzaken van irritatief contacteczeem zijn zure en alkalische reinigingsmiddelen, detergenten, oplosmiddelen, oliën en skin cleansers (om make-up te verwijderen). Mensen die beroepshalve met deze stoffen omgaan, lopen meer risico op het oplopen van irritatief contacteczeem. We denken hierbij vooral aan schoonmakers, kappers, verpleegsters en mechanici.
Allergisch contacteczeem komt minder vaak voor. Het gaat om een kleine groep mensen die plots gevoelig worden voor bepaalde, alledaagse stoffen. Het is mogelijk dat zij er jaren zonder problemen mee in contact komen, tot ineens een allergische reactie optreedt. Een gekende oorzaak van deze vorm van eczeem is het metaal nikkel, dat vaak voorkomt in juwelen en piercings.
Om contacteczeem te kunnen behandelen, is het belangrijk om de oorzaak van de huidontsteking op te sporen. Bij irritatief eczeem is dit vrij gemakkelijk, omdat enkel de zone van de huid die in contact komt met de irriterende stof ontsteekt. De oorzaak van allergisch contacteczeem is vaak moeilijker te duiden, omdat dit eczeem zich verder verspreidt. Soms proberen dermatologen de boosdoener te vinden door gedurende een bepaalde tijd verschillende stukken huid van de patiënt bloot te stellen aan meerdere verdachte materialen.
Wanneer de oorzaak eenmaal gevonden is, komt het erop aan zo weinig mogelijk met deze stof in contact te komen. Beide vormen van eczeem worden behandeld met corticosteroïde crèmes en zalven.
contacteczeem, dermatitis, eczeem, huiduitslag, uitslag Examens zijn een stresserende bezigheid. Maar hoe houd je de stress binnen de perken? Hieronder vind je enkele handige tips & tricks om de strijd met examenstress aan te gaan.
1. Wanneer je problemen hebt met studeren, blijf je er best niet mee zitten. Studieproblemen zijn niets om je voor te schamen. Verwittig dus beter vroeg dan laat de leraar, docent of studentenbegeleider. Zo is er genoeg tijd om je probleem te bekijken en er een gepaste oplossing voor te vinden.
2. Het is een cliché, maar een goede planning doet wonderen. Wanneer je regelmatig studeert tijdens het jaar, verlicht je de werklast tijdens de examens aanzienlijk. Niet alleen ben je beter voorbereid, maar je zal ook meer op je gemak zijn en minder examenstress hebben.
3. Leer relaxatietechnieken om jezelf te kalmeren bij stress of een paniekaanval, zodat je niet blokkeert tijdens het examen. Voor alle relaxatiemethodes geldt één gouden voorwaarde: ze zijn pas effectief wanneer je ze een lange tijd op voorhand inoefent en regelmatig onderhoudt… Pas dan kan je ze oproepen wanneer je er nood aan hebt en daadwerkelijk kalmeren!
4. Ten slotte is een gezonde dosis realisme bij het stellen van je doelen een must. Het heeft geen zin om je te fixeren op die grootste onderscheiding als je daardoor jezelf en je lichaam onder enorme stress zet. Te hoge verwachtingen creëren een te hoge druk, die kan leiden tot stress en paniek. Het is niet verkeerd de lat wat hoger te leggen, maar het moet haalbaar blijven.
1. Legale en minder legale pepmiddeltjes kan je beter mijden, omdat ze op lange termijn vaak schadelijk voor je lichaam zijn. Hetzelfde geldt voor cafeïne: een overmatige cafeïneconsumptie kan leiden tot hartkloppingen en paniekaanvallen.
2. Eet genoeg, ook wanneer de stress je hongergevoel ondermijnt, want je kan de energie goed gebruiken. Probeer ook genoeg te slapen en zo weinig mogelijk alcohol te drinken. Alcohol verstoort de diepe slaap die je nodig hebt om jezelf op te laden.
3. Zorg ervoor dat je niet enkel vertrouwd raakt met de leerstof, maar ook met de manier van ondervragen. Dit kan je oefenen met voorbeeldvragen en proefexamens. Wanneer je weet wat je kan verwachten en je de manier van testen kent, vermijd je onaangename verrassingen en de paniek of black-out die daarmee gepaard kan gaan.
Tot slot moet je onthouden dat punten en resultaten niet kunnen meten wat je waard bent als persoon. Er bestaan ook geen testen om creativiteit en intelligentie te bepalen. Een slechte test is niet het einde van de wereld, maar wanneer studieproblemen en examenstress je resultaten en je normale manier van functioneren negatief beïnvloeden, kan je best contact opnemen met een psycholoog.
examens, examenstress, stress «Glutenvrij», lees je soms op de verpakking van voedingswaren…maar wat betekent dat precies en waarom mogen sommige mensen die dingen niet eten? Mensen die geen gluten verdragen, lijden aan een ziekte genaamd coeliakie. Hier lees je meer over de symptomen, de diagnose en de behandeling van deze aandoening.
Coeliakie is een darmaandoening waarbij het darmslijmvlies negatief reageert op een bepaalde proteïne, namelijk gluten. Deze voedingsstof komt onder andere voor in granen zoals tarwe, rogge, gerst en haver. Als reactie tegen de gluten vormt het lichaam antistoffen, die de darmvlokken aantasten. De darmvlokken (of villi) zijn uitstulpingen in de darmwand die verantwoordelijk zijn voor het absorberen van voedingsstoffen. Bij coeliakie sterven de darmvlokken af of verplatten ze, waardoor er geen absorptie meer kan plaatsvinden.
Het gaat hier om een auto-immuunziekte, waarbij je afweersysteem in de war is en overgevoelig reageert op een stof die het ten onrechte als een bedreiging beschouwt.
Vroeger dacht men dat coeliakie zich hoofdzakelijk uitte in ondergewicht en maag –en darmproblemen, maar meer recente ontwikkelingen in de geneeskunde tonen aan dat de symptomen veel gevarieerder zijn. Diarree, constipatie en buikpijn blijven wel belangrijke symptomen voor het vaststellen van de ziekte. Verder kan niet enkel ondergewicht, maar ook overgewicht duiden op coeliakie.
Andere mogelijke symptomen zijn bloedarmoede en onvruchtbaarheid. Ook lactose-intolerantie kan een aanwijzing zijn, net zoals irritaties van de huid, uitslag en blaren. Een vitaminetekort, ondanks het feit dat je veel vitaminerijke voeding eet, kan er op wijzen dat er een probleem is met je darmvlokken. Ten slotte signaleren we nog mentale symptomen zoals depressie of een voortdurend gevoel van vermoeidheid, ondanks voldoende rust.
Je arts zal in eerste instantie een bloedtest uitvoeren, om te kijken of er in je bloed sporen zijn van antilichamen die negatief reageren op gluten. Het is natuurlijk belangrijk om voor zo’n test genoeg glutenrijk voedsel te eten, zodat men kan vaststellen of er in het bloed negatieve reacties plaatsvinden. Algemeen geldt dat hoe meer gluten je eet voor een bloedtest, hoe betrouwbaarder de resultaten zullen zijn.
Andere testen die men kan uitvoeren, zijn bijvoorbeeld een biopsie, waarbij men een stukje weefsel uit de darmwand onderzoekt, en een stoelgangtest.
Er is geen specifieke medicatie die coeliakie bestrijdt, een glutenvrij dieet is de enige oplossing… Dit betekent niet dat je alle granen moet mijden: rijst en maïs zijn bijvoorbeeld niet schadelijk. Een glutenvrij dieet omvat verder verse groenten en fruit, vlees, zuivel, noten, zaden en aardappelen. Zo’n dieet is dus geen drastische ingreep in je bestaan, maar eerder een lichte aanpassing van je voedingsgewoonten.
coeliakie, darmaandoening, darmen, gluten, glutenvrij Veel mensen zijn onzeker over hun gewicht, waardoor ze minder goed in hun vel zitten. Een dieet lijkt dan vaak de meest logische oplossing. Maar weinig mensen beseffen dat diëten slecht kan zijn voor je lichaam. De meeste dieetmethodes zijn trouwens niet effectief, integendeel, ze leiden vaak tot gewichtstoename! Hieronder lees je meer over de gevaren van een zeer ingrijpende vorm van diëten, namelijk het crashdiëten, waarbij je zo weinig mogelijk probeert te eten.
Mensen die crashdiëten zijn meestal zeer gefixeerd op hun (vermeende over)gewicht, waardoor ze zich moeilijk kunnen concentreren op andere zaken. Langs de andere kant beïnvloedt het tekort aan energie ook rechtstreeks het functioneren van de hersenen: mensen op dieet blijken slechter te presteren op testen die de reactietijd, de informatieverwerking en het functioneren van het geheugen meten.
Crashdiëten leidt zelden tot gezonde gewichtsafname en zal vaak het gewicht nog doen toenemen! Hier is een zeer logische verklaring voor. Wanneer je plots veel minder eet, krijgt je lichaam te weinig energie binnen. Wanneer je dan toch iets eet, zal je lichaam alles wat je eet zoveel mogelijk als vet opslaan, om zich te wapenen tegen een eventuele uithongering. Als je in het begin van zo’n dieet al lijkt af te vallen, dan komt dit door een afname van de hoeveelheid water in je lichaam, of door het verzwakken van je spieren: het percentage vet in je lichaam vermindert niet, integendeel. Tijdens een crashdieet zal het lichaam dus méér vet opslaan, wat op termijn kan leiden tot overgewicht! Crashdiëten verzwakt trouwens ook je immuunsysteem, waardoor je vatbaarder wordt voor allerlei ziektes en infecties.
Dan is er nog je emotioneel welzijn. Je begint te diëten om je beter in je vel te voelen, maar wanneer je merkt dat het niet werkt, dat je geen gewicht verliest en zelfs bijkomt, zit je nog dieper in de put. Dit kan een depressie in de hand werken.
De veranderingen die het menselijk lichaam tijdens de adolescentie doormaakt, leiden niet zelden tot complexen bij jongeren, onder andere over hun gewicht. Diëten bij jongeren is echter extra gevaarlijk, omdat het lichaam nog in volle ontwikkeling is. Wanneer je minder eet, krijg je minder energie binnen en dit kan de groei en ontwikkeling van beenderen, spieren en vetten in gevaar brengen. Een gewichtstoename tijdens de adolescentie is een perfect normaal en zeer noodzakelijk gevolg van je ontwikkeling!
Crashdiëten werkt niet en kan dus zelfs een averechts effect opleveren. Wanneer je kampt met overgewicht, praat er dan over met je arts. Die zal je uitleggen dat eenvoudige aanpassingen in je levensstijl veel effectiever zijn dan het uithongeren van je lichaam…
afslanken, afvallen, crashdieet, crashdiëten, vermageren Dat sigaretten enorm schadelijk zijn voor de gezondheid is geen verrassing meer. Vele mensen weten echter niet wat nu precies zo nefast is aan een sigaret.
Tabak bevat meer dan 3500 verschillende chemische stoffen, waarvan er meer dan 40 kankerverwekkend zijn. Wij hebben de schadelijkste stoffen even voor jou op een rijtje gezet, samen met een beschrijving van de effecten die ze veroorzaken in jouw lichaam bij inhalatie.
Een van de bekendste bestanddelen van tabak is nicotine. Nicotine zorgt voor het verslavende aspect van tabak. Deze stof komt na ongeveer 7 seconden in de hersenen terecht en is zelfs na 2 dagen nog aantoonbaar in de urine. Nicotine wordt afgebroken in de lever en vervolgens door de nieren uitgescheiden. Het is deze stof die zorgt voor de ontwenningsverschijnselen bij rokers.
Teer bestaat uit meerdere stoffen, waarvan sommigen toxisch of kankerverwekkend zijn. Het vormt een kleverige massa op de longen en beschadigt daardoor het longweefsel. Teer is dan ook de belangrijkste veroorzaker van de typische rokershoest.
Wanneer tabak brandt, komt er een geur-en kleurloos gas vrij, genaamd koolmonoxide. Als dit gas ingeademd wordt, belandt het in de bloedbaan en belemmert zo het transport van zuurstof in het bloed. Deze stof zorgt dan ook voor de verslechterde conditie waar vele rokers last van hebben.
Ook arseen-bevattende pesticiden die men gebruikt in de teelt van tabak komen in kleine hoeveelheden voor in sigarettenrook. Op lange termijn tast dit het spijsverteringsstelsel aan, waardoor symptomen optreden die vergelijkbaar zijn met een maag-darmontsteking.
Formaldehyde is een giftig, sterk geurend gas dat zeer belangrijke carcinogene eigenschappen heeft. Dit wil zeggen dat het gas kwaadaardig is voor de mens. Zo brengt het irritaties teweeg aan neus, keel en oren en zorgt het voor hoofdpijn en huidirritaties. Verder beschadigt formaldehyde de longen.
Ook aceton, een vloeistof die veel als oplosmiddel gebruikt wordt (bijvoorbeeld een nagellakverwijderaar), vinden we terug in tabak.
DDT is een chemisch insecticide met zeer giftige eigenschappen. Deze stof wordt op tabakplanten gesprayd tijdens de groei, waardoor ook deze stof voorkomt in een sigaret.
Verder vinden we in sigaretten ook nog onder andere methanol terug (een brandstof die gebruikt wordt in de luchtvaart), fenol (toiletverfrisser), propyleen glycol (antivries) en ammoniak (schoonmaakproduct).
roken, sigaret, tabak Geen enkele wetenschapper betwist het; borstvoeding is en blijft nog steeds de beste manier om zuigelingen de ideale voeding te geven, conform hun noden. Ondanks dat de kwaliteit van flesvoeding de laatste jaren enorm geëvolueerd is, biedt borstvoeding toch enkele voordelen waarover flesvoeding niet beschikt.
De keuze tussen borstvoeding of flesvoeding maak je best al tijdens je zwangerschap, in samenspraak met je partner. Om je te keuze iets te vergemakkelijken, beschrijven wij de voordelen van moedermelk voor zowel moeder als kind.
– Borstvoeding beschermt de baby tegen allerhande infecties: darminfecties, diarree, middenoorinfecties, hersenvliesontsteking, urineweginfecties,…
– Het geven van borstvoeding zou de kans op diabetes en wiegendood verminderen.
– De melk is op ieder moment perfect afgesteld op de behoeften van de zuigeling.
– Moedermelk heeft een aangepaste vet-en eiwitsamenstelling waardoor het gemakkelijk verteerbaar is.
– Borstvoeding speelt een rol bij de ontwikkeling van de tong-en kaakspieren.
– Moedermelk is steriel, aangezien er geen bereiding nodig is. Dit zorgt ervoor dat er geen kans op besmetting is door externe factoren.
– Het geven van borstvoeding zorgt voor een innige band tussen moeder en kind.
– Dankzij het geven van borstvoeding is er een verminderde kans op het ontwikkelen van borstkanker en eierstokkanker.
– Ook de kans op het krijgen van osteoporose wordt gereduceerd dankzij het geven van moedermelk.
– De baarmoeder herstelt sneller na de bevalling en je bent beter beschermd tegen postnatale (na de zwangerschap) bloedingen.
– Je bereikt sneller terug je oorspronkelijke gewicht, aangezien je meer energie verbruikt en zo je vetreserves opgebruikt.
– Moedermelk is gratis, steeds op temperatuur en tijdsparend.
– Het geven van borstvoeding zorgt voor een innige band tussen moeder en kind.
In sommige gevallen is het niet aangewezen om te kiezen voor moedermelk. Dit is het geval wanneer de moeder besmet is met hepatitis B, wanneer de moeder bepaalde medicatie moet innemen die schadelijk kan zijn voor het kind, bij een lactose-intolerantie van het kind, bij ziekte van de moeder,…
In dat geval is flesvoeding een goed alternatief. Weeg grondig de voor-en nadelen van de verschillende soorten flesvoeding af. Respecteer ook steeds nauwgezet de instructies van de voorbereidingswijze, aangezien dit een grote rol speelt bij de groei en ontwikkeling van de baby.
borstvoeding, voordelen Een van de meest voorkomende letsels bij auto-ongevallen is het whiplash-syndroom, waarbij er pijn en stijfheid van de nek optreedt na een plotselinge beweging, waarbij de nek uit zijn normale positie komt.
Toch zijn het niet enkel verkeersongevallen die een whiplash kunnen veroorzaken. Soms kan het ook optreden na een val, een sportblessure of wanneer je ruw door elkaar geschud wordt.
Zoals al eerder vermeld, ontstaat een whiplash vaak na een verkeersongeval, met name bij een aanrijding langs achter. Door de klap, wordt de nek plots overstrekt naar achteren en vervolgens overdreven naar voren gebogen. Deze plotselinge beweging beschadigt de zenuwen in de nek en kan de gewrichtsbanden en spieren van de nek scheuren.
De symptomen van een whiplash hoeven niet onmiddellijk na de klap op te treden. Het is goed mogelijk dat je pas ongemakken voelt een dag na het ongeluk.
De symptomen van een whiplash kunnen bestaan uit:
– Een stijf gevoel in de nek
– Duizeligheid
– Hoofdpijn
In ergere gevallen kan daar ook nog pijn in de nek en armen, een tintelend gevoel in de handen, armen, borstkas of benen en onvermogen tot het bewegen van het hoofd, bijkomen.
Naast een klinisch onderzoek, zullen een hele resem radiologische onderzoeken de diagnose van een whiplash al dan niet bevestigen. Zo zal er een gewone RX-foto van de cervicale wervelzuil gemaakt worden om te controleren of er geen wervels gebroken zijn. Door middel van een CT-scan en een NMR-scan kan men eventuele spierscheuren, scheuren van de gewrichtsbanden of letsels aan de tussenwervelschijven waarnemen.
Helaas bestaat er nog steeds onduidelijkheid over de behandeling van een whiplash. Zo zegt de ene professor dat absolute rust is aangewezen, terwijl een andere professor veel beweging benadrukt.
Toch zijn er enkele behandelingsmethoden die de genezing van een whiplash kunnen bevorderen:
– Leg ijs op de nek gedurende een 15 minuten en dit 2 à 3 keer per dag.
– Gebruik pijnstillende medicatie zoals Aspirine of Ibuprofen om de pijnklachten te verminderen.
– In samenspraak met de dokter kan je opteren voor een halskraag. Belangrijk hierbij is dat deze goed aangelegd wordt en dat de kraag niet langer dan 3 dagen gedragen wordt.
– Kinesitherapie is aangewezen om de stijfheid van de nek te behandelen en de beweeglijkheid van de nek te herwinnen.
De prognose van een whiplash hangt uiteraard af van diverse factoren zoals de ernst van het letsel, de kracht van de botsing, de stand van het hoofd op dat moment,…
Toch kan men algemeen zeggen dat in de meeste gevallen de klachten na een drietal maanden verdwenen zijn. In het geval van een ernstige whiplash moet je toch rekenen op een halfjaar tot een jaar vooraleer je volledig klachtenvrij bent.
Een whiplash vermijden tijdens een val of een sportblessure is bijna onmogelijk. Wel kan je tijdens het autorijden zorgen voor een goed afgestelde hoofdsteun en altijd je gordel dragen om een whiplash te vermijden in geval van een verkeersongeluk.
ongeval, whiplash Amfetamine is een synthetische drug die in het jaar 1927 ontdekt is in de medische wereld als medicatie bij astma en bronchitis. Enkele jaren later kwam men erachter dat deze drug enkele bijzondere effecten heeft op het lichaam, waardoor er al snel clandestiene laboratoria ontstonden waar amfetamines vervaardigd werden. Ook nu nog zijn amfetamines een veel voorkomende illegale drug die circuleert in het drugscircuit.
Het komt vaak voor in een wit, grijs of roze poeder, maar men ziet ze ook in pilvorm. Men kan de drug oraal innemen, oplossen in water, injecteren in een ader of oproken.
Amfetamines werken in op je zenuwstelsel. Zo zorgen ze er onder andere voor dat je je zelfverzekerder, socialer, euforischer en energieker voelt. Amfetamines zijn dan ook erg populair in het uitgaansleven. Een half uurtje nadat je de drug ingenomen hebt, zijn de effecten reeds merkbaar. Verder versnelt de drug je hartslag en vermindert het de behoefte tot eten en drinken. Dit maakt deze drug ook tot een populair, illegaal afslankmiddel.
Tegenwoordig constateert men ook meer en meer dat jongeren deze drug gebruiken in de examenperiode. Amfetamines verhogen namelijk de concentratie en onderdrukken het slaapgevoel.
De inname van amfetamines brengt, zelfs in een lage dosis, zware gezondheidsrisico’s met zich mee. Wanneer het effect uitgewerkt is, treedt bij veel gebruikers namelijk een plotselinge vermoeidheid en een depressief gevoel op. Ze voelen zich duizelig, hebben hoofdpijn, zijn angstig en geïrriteerd en kunnen de slaap nog maar zeer moeilijk vatten. Bij frequent gebruik van amfetamines in een hoge dosis kunnen de gebruikers op lange termijn psychoses ontwikkelen. Verder kunnen op lange termijn erectieproblemen ontstaan, een chronisch verhoogde bloeddruk, hartkloppingen en transpiratie. Omdat de drug de eetlust remt, treedt vermagering op. Bij langdurig gebruik van amfetamines kunnen ook gedragsveranderingen ontstaan. Zo kan de gebruiker agressief, gewelddadig, rusteloos en prikkelbaar worden.
Het gebruik van amfetamines brengt een zeer sterke psychische afhankelijkheid met zich mee. Het ontwenningsproces is dan ook erg zwaar; de eerste dagen zal men erg rusteloos zijn en amper kunnen slapen. Vervolgens komt men enkele weken in een erg depressieve toestand terecht en ervaart men skeletale pijnen.
In België zijn amfetamines verboden. Zowel het bezit, de verkoop, aankoop en invoer van deze drugs zullen bestraft worden volgens de wet uit 1921.
amfetamines, drugs Vettig haar, een kwaaltje als een ander? Toch houdt het meer mensen bezig dan enkel kappers en stylistes. We worden immers nog vaak beoordeeld enkel en alleen op basis van hoe we eruit zien. De meeste mensen proberen daarom hun uiterlijk te verzorgen, omdat een slechte indruk snel gemaakt is. Maar het gaat niet enkel om wat anderen denken: wie zorg draagt voor zijn of haar lichaam zit gewoon beter in zijn (of haar) vel. Maar hoe zit het nu met dat vettig haar?
Elk haar op ons hoofd is verbonden aan één of meerdere talgklieren. Deze scheiden talg (of sebum) af, een vettige stof die de hoofdhuid beschermt en gezond houdt. Wanneer deze klieren overdreven veel talg produceren, krijg je last van vettig haar.
De talgproductie is voor een deel erfelijk bepaald, maar ook andere factoren spelen een rol. Je klieren kunnen bijvoorbeeld meer talg afscheiden tijdens de puberteit, als gevolg van veranderingen in je hormoonhuishouding. Ook huidproblemen en acne op de hoofdhuid zijn een negatieve factor. Verder hebben mensen met dunner haar vaker last van vettig haar. Fijner haar betekent immers dat je veel meer haren op je hoofd hebt staan en dus ook meer talgklieren. Ten slotte kan haar natuurlijk ook gewoon vettig worden door een slechte verzorging. Wanneer je het te weinig wast en bijvoorbeeld ook veel zweet, zal dit de «vettigheid» in de hand werken.
Er circuleren nogal wat halve waarheden over de behandeling van vettig haar. Je hoort soms dat het slecht zou zijn om je haar elke dag te wassen. Dit klopt niet, integendeel, regelmatige wasbeurten worden aangeraden omdat je zo de olieophoping op je hoofdhuid vermijdt. Wel kan je beter oppassen met specifieke shampooproducten tegen vettig haar: deze onttrekken talg aan de hoofdhuid en verminderen de vettigheid, maar een gezonde dosis talg is nodig om de hoofdhuid gezond te houden. Dus, dagelijks wassen is geen probleem, maar een specifiek product gebruik je best minder regelmatig.
Verder raadt men aan je haar te wassen met lauw of koud water. Dit sluit de poriën en verlaagt de talgproductie. Zorg er ook voor dat je je hoofdhuid niet teveel masseert, dit stimuleert de talgklieren. Ook het gebruik van conditioners en «verrijkende» shampoo versterkt de olieproductie. Hetzelfde geldt trouwens voor stylingproducten als wax en gel.
Een laatste, eenvoudige raad is om zoveel mogelijk van je haar af te blijven. Vingertoppen en de tanden van een kam verspreiden de opgehoopte talg nog meer over de rest van het haar.
haar, vettig haar