De hartslag van een mens varieert van persoon tot persoon. Dit is in de eerste plaats door de natuur bepaald, maar ook omstandigheden kunnen je hartslag beïnvloeden. Het hartritme van de gemiddelde mens bij rust varieert tussen de 60 en 100 slagen per minuut. Stress en een gejaagd leven verhogen je hartslag, terwijl rust en meditatie de hartslag terug kunnen doen dalen. Elke afwijking van het normale hartritme noemen we een hartritmestoornis (of arrythmie). Hieronder lees je meer over de symptomen, de diagnose en de behandeling van hartritmestoornissen.
Het is volkomen normaal dat je hart een tijdje razendsnel doortikt na een zware fysieke inspanning. Enkel wanneer de gemiddelde hartslag zonder aanleiding te snel of te traag is, of net zeer onregelmatig, is er sprake van een stoornis. Een ander symptoom is het – plots of geleidelijk – stoppen en weer starten van de hartslag Het is ook mogelijk dat de patiënt zich duizelig voelt en licht in het hoofd. Dit kan leiden tot flauwvallen en tijdelijke bewusteloosheid. De patiënt kan ook lijden aan hartkloppingen, bij rust of bij het uitvoeren van aanzienlijke arbeid. Tot slot voelt de patiënt een pijn in de borst en is hij kortademig.
In een eerste instantie zal je arts je hartslag aandachtig beluisteren met een stethoscoop, waarna hij of zij zal beslissen of verdere tests noodzakelijk zijn. Men gebruikt een drietal medische testen om hartritmestoornissen op te sporen.
Een eerste test is een elektrocardiogram. Hiermee kan men de hartritmestoornis in kaart brengen. Een elektrocardiogram geeft de hartslag weer, zoals die gemeten is gedurende een korte tijd. Maar sommige ritmestoornissen zijn op die manier moeilijk te vatten. In die gevallen waarbij de patiënt dagelijks last heeft van arrythmie, kan men een draagbare monitor gebruiken, die alle hartritmestoornissen opneemt. De patiënt draagt deze monitor dan gedurende 24 uur, terwijl hij een dagboek bijhoudt waarin hij zijn symptomen beschrijft.
Wanneer men ten slotte een chronische en levensbedreigende ritmestoornis vermoedt, kan men elektrofysiologische onderzoeken verrichten. Voor deze laatste test moet de patiënt gedurende enkele dagen in een ziekenhuis verblijven.
arrythmie, hart, hartritmestoornis Albert Einstein zei het al: “Niets kan onze gezondheid en het voortbestaan van leven op aarde zoveel helpen als de evolutie naar een vegetarische levenswijze.”.
Meerdere studies hebben al aangetoond dat mensen die ervoor kozen vegetarisch te eten een gezondere levensstijl hanteren. Vegetarisch eten zorgt ervoor dat het risico op obesitas, hart- en vaatziekten, een hoge bloeddruk en diabetes aanzienlijk daalt. Daarenboven verklein je ook je ecologische voetafdruk door producten als vlees te vermijden waardoor je ook je steentje bijdraagt aan een duurzamere wereld.
Vegetarisch leven is meer dan het opgeven van vlees eten alleen, onder vegetariërs verstaan we iedereen die vlees, gevogelte, schaaldieren en vis mijdt uit zijn voedingspatroon. Veganisten mijden ook alle dierlijke producten zoals bijvoorbeeld eieren en melk. Wanneer je kiest om geen vlees meer te eten maar wel nog vis ben je in principe een pescatariër of een semi-vegetariër.
Het is echter niet voldoende deze producten gewoon uit je dieet te schrappen en verder te eten zoals je voordien deed. Om alle essentiële voedingsstoffen op te nemen in je lichaam is het belangrijk de rest van je eetpatroon ook aan te passen.
Jong en oud, iedereen kan en mag vegetarisch worden. Enkel kinderen tussen 6 maanden en 5 jaar hebben er baat bij supplementaire vitamines in te nemen. Met name vitamine A, C en D zijn belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. De vitaminen kan je onder andere bij de apotheker krijgen in druppelvorm.
Net zoals vleeseters is het belangrijk als vegetariër gevarieerd te eten. Peulvruchten zoals bonen en linzen bevatten vezels en proteïnen en bevatten weinig vet. Bovendien zorgen ze ook voor voldoende vitamine B. De nodige proteïnen kan je daarnaast ook opnemen door het nuttigen van producten gebaseerd op soja, zaden, noten en eieren. Om het verzadigde gevoel dat vlees je geeft niet te hoeven missen kan je eens een veggieburger eten. Een bekend vleesvervangend product is bijvoorbeeld Quorn.
Het kan geen kwaad van de ene op de andere dag jezelf een vegetarische levensstijl aan te meten. Je kan best nadenken over wat voor jou de beste methode is om vegetariër te worden. Sommige mensen beginnen door geen rood vlees meer te eten, vervolgens ook kip te schrappen uit hun dieet om tenslotte ook vis te mijden. Op die manier is de overgang naar een vegetarisch eetpatroon niet al te bruusk.
Je kan ook kiezen om in het begin één dag in de week vegetarisch te koken. Vervolgens kan je een tweede en derde dag bijnemen om ten slotte volledig vegetarisch te eten.
vegetariër, vegetarisch De mens kan zijn armen in drie verschillende richtingen draaien dankzij het gewricht ter hoogte van de schouder. Je opperarm eindigt namelijk in een kogelgewricht. Dit kogelgewricht zit vast in de kom van je schouderblad waardoor het kan draaien. Een schouder raakt uit de kom wanneer het kogelgewricht niet langer recht in het schouderblad zit. De beweging waardoor de schouder ontwricht wordt kan zowel voorwaarts, achterwaarts, als naar beneden gaan. Je schouder is immers het meest beweeglijke gewricht van het menselijk lichaam.
De kom op het schouderblad is niet erg diep, bijgevolg is het dan ook moeilijk om de opperarm vast te houden. De meest voorkomende manier waardoor een schouder ontwricht is door een gooibeweging uit te voeren. De arm gaat dan verder mee in de beweging dan goed is en schuift uit de schouderkom.
Het hoeft niet te verbazen dat een schouder uit de kom pijn doet. Doordat je arm niet meer in de juiste positie zit gaan je spieren verkrampen, wat erg pijnlijk kan zijn. Door de ongewone positie van je arm kunnen je spieren spasmes vertonen, spieren trekken dan onwillekeurig en ongecontroleerd samen.
Door de onnatuurlijke positie van het bot kunnen er zwellingen en kneuzingen optreden. Soms zelfs, worden ligamenten meegetrokken tijdens de ontwrichting, waardoor ze rekken of er een scheurtje in ontstaat. Je zenuwen, ten slotte, worden in zeldzame gevallen ook geraakt.
Wanneer je schouder uit de kom raakt merk je dit meestal vrijwel meteen. Vaak kan je ook langs de buitenkant zien dat het bot van je arm niet op zijn plaats zit. Om zeker te zijn zal een dokter een röntgenfoto nemen. Het is ook de dokter die de ontwrichting zal behandelen. Denk erom dat er rondom je schouder enorm veel bloedvaten zitten, het is dus belangrijk de repositie over te laten aan een bekwaam persoon.
Terwijl je wacht op de hulp van een dokter kan je de pijn al verzachten door een ijszak tegen je schouder te houden. Op die manier ga je ook zwelling tegen.
De dokter zal eigenhandig je arm weer in zijn juiste positie plaatsen. Vanaf de kop van de opperarm weer in de kom van het schouderblad schuift verdwijnt de ergste pijn meestal meteen.
Laat je arm nog enkele dagen rusten in een steunverband om de revalidatie vlotter te laten verlopen.
Wanneer je schouder al eens uit de kom geraakt is wordt de kans dat het nog eens gebeurt steeds groter. Fysiotherapie zorgt ervoor dat de coördinatie van de spieren rondom je armgewricht weer juist wordt aangeleerd. Is er te veel weefsel rondom aangetast kan het nodig zijn een operatie uit te voeren.
ontwrichte schouder, schouder uit de kom Tegenwoordig zijn er ongelooflijk veel jobs waarbij je verwacht wordt de hele dag achter je computer te zitten. Wanneer je buiten de werkuren zorgt voor wat beweging kan zoveel bureauwerk geen kwaad, tenminste als je aandacht besteedt aan een juiste houding.
Rugklachten proberen te bestrijden kost vaak hopen inspanningen, geld en tijd. Daarom is het beter te voorkomen dat je rugklachten krijgt, een correcte houding kan daarin helpen.
Zorg voor een comfortabele verstelbare stoel. Door de rugleuning van je stoel zo in te stellen dat je onderrug ondersteund wordt ga je vanzelf rechter zitten. Je knieën zouden op één lijn moeten staan met je heupen. Gebruik eventueel een voetsteuntje om dit te vergemakkelijken. Je voeten horen plat op de grond te staan. Door je benen te kruisen kan je je bloedsomloop immers afsnijden.
Wanneer je beeldscherm op ongeveer een armlengte van je afstaat en de bovenkant van het scherm zich op ooghoogte bevindt staat je scherm perfect. Als je scherm echter anders gepositioneerd staat moet je je nek hoogstwaarschijnlijk buigen waardoor je zelf automatisch een slechtere houding aanneemt. Je kan zorgen voor een steun voor je beeldscherm, om het op juiste hoogte te krijgen.
Je klavier staat perfect wanneer het op een ruime decimeter van je afstaat. Zorg ervoor dat je polsen genoeg steun hebben en je ze niet hoeft te krommen om vlot te kunnen typen. Een polssteun kan hierbij helpen. Voor een gezonde houding is het aangeraden je ellebogen naast je lichaam te houden.
Zet je beeldscherm en klavier recht voor je. Werken met een gedraaide rug is niet gezond.
Ten slotte is het een goed idee spulletjes die je vaak nodig hebt dicht bij je te bewaren. Het is per slot van rekening niet goed voor je lichaam om je vaak uit te rekken of een ongezonde draaibeweging te maken.
Wanneer je vaak telefoneert is het slim je vaste toestel in te ruilen voor een headset. Je nek en schouder zouden snel verkrampen als je de hoorn steeds tussen je schouder en je hoofd klemt.
Door steeds dezelfde bewegingen uit te voeren krijgen meer en meer mensen last van een ‘muisarm’. Zowel je rug, je polsen, je armen als je schouders zullen je dankbaar zijn wanneer je minimum om de twee uur een pauze inlast en een andere houding aanneemt. Op die manier krijgen ook je ogen even rust.
zithouding, zitten Op reis gaan is voor vrijwel iedereen hét moment van ontspanning en genot. Al zijn er enkele factoren die roet in het kunnen strooien. Niemand wil zijn vakantie doorbrengen tussen de vier muren van het toilet op z’n hotelkamer. Enkele tips voor een aangename vakantie.
Vele ziekten waaronder “reizigers-diarree”, hepatitis A en cholera worden veroorzaakt door besmet voedsel en besmet water. Niet alle landen over de wereld genieten zo’n veilige drinkwatervoorziening als in West-Europa. Wanneer je niet zeker bent of het water van de kraan veilig is in het land waar je verblijft is het ten strengste af te raden dit water te drinken of er je tanden mee te poetsen.
Voor flessenwater moet je dan misschien wel betalen, het kan je een hoop ellende besparen. Kijk wel uit of de dop van je fles goed afgesloten is. Het gebeurt regelmatig dat men flessen weer bijvult om opnieuw te verkopen. Zelfs wanneer je fles goed afgesloten lijkt op het eerste zicht moet je goed uitkijken. Als je het dopje van je fles draait en je duim tegen de binnenkant van het dopje drukt, merk je meteen of het voordien al eens geopend is geweest en terug dichtgesmolten voor verkoop.
En al zie je locals kraantjeswater drinken zonder ziek te worden, ga er niet van uit dat jouw weerstand even sterk is als die van hen.
Om ervoor te zorgen dat kraantjeswater geen bacteriën meer bevat zijn er maar twee veilige manieren: water koken om de bacteriën te doden en waterzuiverende tabletten. Tabletten om water te zuiveren kan je vinden in elke outdoor-reiswinkel.
Tijdens een warme vakantie kunnen een salade en rauwkost erg aanlokkelijk lijken. Toch is het belangrijk voorzichtig te zijn als het op ongekookt voedsel aankomt. Eet enkel rauwe groenten en fruit wanneer je het zelf gepeld en gewassen hebt in niet-besmet water.
Ook voedsel dat is blootgesteld aan warme temperaturen of waar vliegen op hebben kunnen zitten kan je best vermijden, evenals rauwe schaaldieren of zeevruchten.
Of je al dan niet aan een kraampje in de straat heeft kan je best op die moment zelf beslissen. Wanneer je kan zien dat je maaltijd op de moment zelf wordt bereid in een proper kraampje mag er geen probleem zijn.
Chique hotels tenslotte mogen misschien wel betrouwbaarheid uitstralen, ook daar kan het eten besmet zijn geraakt tijdens de bereiding. Neem bovenstaande regels dus ook in acht wanneer je naast het zwembad in je stijlvol hotel dineert.
buitenland, vakantie, voedsel, water Zoals de naam al laat vermoeden, gaat het hier om een typisch winterkwaaltje. Deze aandoening houdt in dat er roodheid, jeuk en zwellingen optreden aan de uiteinden van je lichaam. Het gaat dus niet enkel om de tenen (hoewel dit het meest voorkomt), maar ook om de vingers, oorlellen en de neus. Hieronder lees je meer over de oorzaken, symptomen en behandeling van wintertenen.
Men neemt aan dat wintertenen veroorzaakt worden door een combinatie van koude en een slechte bloedcirculatie. De bloeddoorstroming in je lichaam is gevoelig voor de temperatuur van de omgeving waarin je je bevindt. In een warme omgeving zullen je bloedvaten uitzetten en is er een vlotte bloeddoorstroming. In een koude omgeving krimpen je bloedvaten, om warmte te sparen. Het zijn vooral plotse temperatuurschommelingen die de symptomen van wintertenen verergeren, zoals het betreden van een warme ruimte nadat je lange tijd in de koude gestaan hebt. Let op dat je op zo’n momenten niet meteen je voeten naast het haardvuur legt: dit is weer een nieuwe temperatuurschommeling en maakt alles nog erger. In plaats van je voeten kan je beter je hele lichaam geleidelijk verwarmen.
De symptomen verschijnen vaak eerst in de kleine teen. Zoals we hierboven al zeiden kunnen naast de tenen ook de vingers, oorlellen en neus getroffen worden. De lichaamsdelen vertonen een droge en gekloofde huid die brandt en hevig kan jeuken. Op de huid zijn rode, gezwollen plekken te zien. In ernstigere gevallen kunnen er zweren of een infectie optreden.
De behandeling is eigenlijk zeer eenvoudig: je moet je voeten goed verzorgen en plotse temperatuurschommelingen proberen te vermijden. Verwarm dus je hele lichaam en draag wollen of katoenen sokken. Probeer niet te krabben, ook al jeukt het erg, dit is niet goed voor je huid. Je kan je voeten ook insmeren met wolvet. Wanneer je last krijgt van zweren of infecties, kan je best een voetspecialist (of podoloog) raadplegen.
Je voorkomt wintertenen ongeveer op dezelfde manier: draag warme en comfortabele kledij en schoeisel (met genoeg ruimte voor je tenen). Blijf ook niet te lang buiten bij koud en vochtig weer. Droog je voeten erg grondig na het douchen of baden en voorzie genoeg beweging voor je voeten. Dit bevordert de bloeddoorstroming.
koude, voeten, winter, wintertenen Er bestaan tegenwoordig heel wat misvattingen over kinderen met leerstoornissen. In een gemedicaliseerde maatschappij als de onze worden er nogal snel etiketten op mensen en dingen gekleefd. Actieve kinderen worden dan hyperkinetisch genoemd, met aanleg voor ADHD, en passieve kinderen zijn plots depressief. Wanneer je veel dagdroomt, heb je «concentratieproblemen» en wie niet mee kan met de klas heeft een leerstoornis. Maar zo eenvoudig is het allemaal niet…
Leerstoornissen hebben niet zozeer te maken met het «leren» op school, al maakt dat er wel deel van uit. Kinderen met leerstoornissen hebben moeite met het vatten, begrijpen en communiceren, zowel op school als thuis, in de dagelijkse omgang. Dingen bijleren is voor hen niet per se onmogelijk, wel gaat het erg moeizaam en is er vaak specifieke bij hulp nodig.
Weinig mensen maken een onderscheid tussen leerstoornissen en leerproblemen, hoewel het verschil tussen beiden zeer groot is. Leerproblemen zijn gebonden aan omstandigheden en kunnen geremedieerd worden met extra aandacht en voldoende stimulering en ondersteuning. Leerstoornissen zijn echter aangeboren en kunnen zeer ingrijpend zijn. Ze beslaan tegelijk meerdere vlakken van het leven en functioneren van een kind. Het gaat dus bijvoorbeeld niet enkel om lezen en schrijven.
Een bijkomende factor die voor verwarring kan zorgen, is het feit dat de term «leerstoornissen» verscheidene aandoeningen omvat. Leerstoornissen zijn naargelang hun intensiteit mild, matig of ernstig en kunnen zeer divers zijn. Sommige kinderen met een leerstoornis kunnen opgroeien tot onafhankelijke volwassenen, die slechts moeite hebben met het verwerven van nieuwe vaardigheden. Anderen blijven dan weer de rest van hun leven afhankelijk van specifieke hulp, zoals bijvoorbeeld kinderen met ernstige communicatieproblemen.
Leerstoornissen worden veroorzaakt door een defect in de mentale ontwikkeling van een kind. Het zijn dus ontwikkelingsstoornissen, die meestal ontstaan tijdens de zwangerschap, de geboorte of de eerste levensjaren. Zo kan het voorkomen dat een kind tijdens de geboorte te weinig zuurstof krijgt. Ook kan een ziekte van de moeder tijdens de zwangerschap de ontwikkeling van het kind storen. Bepaalde leerstoornissen zijn dan weer genetisch bepaald. Tot slot kunnen op jonge leeftijd ook bepaalde ziektes, zoals hersenvliesontsteking, de ontwikkeling van het kind beperken.
leerstoornis Incontinentie is iets waar men liever niet over praat. Of je er nu zelf last van hebt, of een geliefde of familielid, het blijft een van de laatste taboes in de medische wereld. Door dit stilzwijgen is de kennis van de gemiddelde mens over incontinentie zeer beperkt. Dit werkt vooroordelen en veronderstellingen in de hand, zoals bijvoorbeeld de idee dat alleen bejaarden of zwaar zieken incontinent kunnen worden. Ook staat men zelden stil bij het feit dat er twee soorten incontinentie zijn, namelijk urine –of ontlastingincontinentie. Dit zijn twee totaal verschillende zaken. Hieronder lees je meer over incontinentie.
Algemeen kan je stellen dat urine-incontinentie alle gevallen omvat waarbij je je blaas niet meer kan controleren. Het gaat niet altijd om een chronisch probleem. Urine-incontinentie in al haar vormen komt vrij frequent voor en treft vaker vrouwen dan mannen.
Men maakt een onderscheid tussen verschillende types urine-incontinentie. Bij drangincontinentie valt het gevoel dat je moet urineren samen met het urineren zelf. Bij inspanningincontinentie verslappen de spieren rond je blaas. Wanneer je lichaam dan een krachtinspanning doet, zoals sporten, iets optillen of lachen, kan er urine vrijkomen. Deze vorm van incontinentie is de meest voorkomende. Drangincontinentie en inspanningsincontinentie treden geregeld samen op.
Tot slot is er nog overloopincontinentie, waarbij je blaas onophoudelijk urine druppelt. Dit kan gebeuren zonder dat je het door hebt. Wanneer je je er wel van bewust bent, zal je constant het gevoel hebben te moeten urineren.
Zo’n tien percent van de bevolking krijgt ooit in zijn leven last van ontlastingsincontinentie. De aandoening houdt in dat je de sluitspier van je anus niet meer kan beheersen en er dus op elk moment ontlasting kan vrijkomen. Ontlastingsincontinentie kan enerzijds veroorzaakt worden door spasmen in de darmen, constipatie of een beschadigde sluitspier.
Het probleem kan echter ook in de hersenen zitten. Neurologische stoornissen zoals multiple sclerose kunnen incontinentie veroorzaken. Andere oorzaken zijn verwondingen aan het ruggenmerg of scheurtjes na een bevalling. Ontlastingincontinentie wordt vaak geassocieerd met het dragen van speciale luiers, maar er bestaat ook zoiets als een anaaltampon. Deze is gemaakt van schuimstof en houdt ontlasting tegen (gassen kunnen wel passeren). Dankzij een anaaltampon kunnen mensen met ontlastingincontinentie blijven functioneren.
blaas, incontinentie, ontlastingsincontinentie, urine incontinentie Voeten, sokken en schoenen worden niet zelden met stank geassocieerd. Zweetvoeten zijn een vaak voorkomend probleem en veel mensen schamen zich ervoor. Er zijn echter verschillende dingen die je kan doen om te voorkomen dat je voeten en schoenen gaan stinken. In deze tekst lees je meer over de oorzaken van stinkvoeten. Je vindt er ook enkele tips om dit ongemak te voorkomen.
De onaangename geur die voeten soms verspreiden, wordt veroorzaakt door een samenspel van factoren. Ten eerste is er het zweten. Iedere mens zweet, en ook ieders voeten geven vocht vrij. Dat zweet wordt vervolgens geabsorbeerd door je sokken en schoenen. Bacteriën en schimmels breken het zweet af en produceren daarbij soms een penetrante geur. Een laatste factor is temperatuur. Een temperatuur tussen 30 en 40°C is ideaal voor bacteriën.
Iedere mens zweet op zijn eigen manier. Sommigen hebben er snel last van, andere zelden. Het zweet van sommige mensen ruikt erg scherp, terwijl dat bij anderen niet zo is. Dit zijn dingen die je niet in de hand hebt. Wat je wel kan doen, is jezelf goed verzorgen en ervoor zorgen dat je voeten en schoenen geen voedingsbodem worden voor bacteriën. We geven je enkele tips die je al een heel eind op weg kunnen helpen.
1. Laat je schoenen regelmatig luchten en draag bij voorkeur niet dagenlang hetzelfde paar. Afwisselen tussen enkele paren is aangeraden.
2. Ververs regelmatig je sokken. Vermijd ook nylonkousen, die werken het zweten in de hand. Sokken van wol of katoen hebben dit veel minder.
3. Je kan het zweten verder beperken door je voeten lucht te geven. Dit kan met schoenen die gedeeltelijk open zijn, zoals sandalen.
4. De bacteriën op je voeten kan je bestrijden door je voeten regelmatig schoon te vegen met watten gedrenkt in ontsmettingsalcohol.
5. Je kan je voeten verder verzorgen door hen dagelijks te baden in lauw water en hen te wassen met milde zeep. Droog hen daarna goed af.
6. Blijf steeds aandachtig voor schimmelinfecties op de zool van je voet en tussen je tenen. Indien je roodheid of een droge huid opmerkt, haal dan bij de apotheker een middeltje tegen zwemmerseczeem.
7. Selecteer zorgvuldig je schoeisel. Leer geeft minder geur af dan rubber of nylon. Er bestaan tegenwoordig trouwens verscheidene inlegzolen of schoenspanners, van kunststof of hout, die kwalijke geuren absorberen en een andere geur afgeven (bijvoorbeeld cederhout).
stinkvoeten, voeten, zweetvoeten, zweten Veel mannen klagen over erectiestoornissen. Erectieproblemen kunnen worden veroorzaakt door lichamelijke problemen die te maken hebben met de bloedvaten, zenuwen en hormonen maar ook door psychologische problemen. Maar liefst 80 procent wordt veroorzaakt door lichamelijke problemen.
Een erectie ontstaat wanneer de verbeelding of de zintuigen (gezichtsvermogen, gehoor, tast, reuk,smaak) van de man worden gestimuleerd. Daardoor stuurt het centrale zenuwstelsel zenuwprikkels door die de bloedstroom in de penis verhoogt. Hierdoor zwelt deze op en wordt hij stijf.
Er zijn vier voorwaarden om een normale erectie te verkrijgen:
– Een goed werkende zenuwstelsel dat de nodige signalen zendt naar de penis.
– Een onbeschadigd systeem van bloedvaten dat er voor zorgt dat er bloed stroomt naar en van de penis.
– Een normaal glad spierweefsel in de penis dat zich moet ontspannen zodat de penis gevuld kan worden met bloed en kan vergroten.
– De mogelijkheid om het bloed te behouden in de penis zodat hij hard blijft.
Met fysieke oorzaken bedoelt men letsels en complicaties van de prostaat of na operaties die de zenuwimpulsen of de bloedtoevoer naar de penis beïnvloeden. Deze oorzaken komen vooral voor bij mannen vanaf 50 jaar.
– Problemen met de bloedvaten kunnen ervoor zorgen dat er onvoldoende bloed naar de penis loopt of dat het bloed niet lang genoeg in de penis blijft om een erectie te behouden. Iemand die bijvoorbeeld lange tijd een hoge bloeddruk heeft, kan de bloedvaten beschadigen.
– Problemen met de zenuwen kunnen opwindende signalen naar de hersenen verhinderen. Zenuwaandoeningen zoals Parkinson, Alzheimer, multiple sclerose en een beroerte kunnen dit beïnvloeden. Bovendien kunnen mannen met deze ziekten een lager libido krijgen. Zenuwstoornissen door diabetes, complicaties na operaties en ruggenmergletsels kunnen ook een oorzaak zijn.
– Ook problemen met de vorm van de penis of het weefsel kunnen een erectie in de weg staan. Alsook hormonale factoren zoals een laag niveau van testosteron.
– Erectieproblemen worden soms zelfs veroorzaakt door de nevenwerking van medicatie, het gebruik van tabak, alcohol en drugs.
Bovendien beweren sommige dokters dat mannen die regelmatig lange afstanden fietsen meer erectieproblemen hebben dan mannen die af en toe eens fietsen. Zeker als ze fietsen op een nauw zadel.
erectie, erectiestoornissen, penis