Steeds vaker voelen jongeren zich moe. ’s Morgens vergt het hen veel moeite om op te staan, in de klas lijken ze vaak weg te zinken en in het weekend blijven ze tot ’s middags in bed liggen.
Toch is dit geen nieuw fenomeen. Meer zelfs: de jongeren van vandaag slapen minder dan ooit.
Dit kan hun hele leven beïnvloeden. Slaaptekort zorgt voor een mindere concentratie, wat op zijn beurt zorgt voor ongevallen en slechte schoolresultaten. Verder is er ook een duidelijk verband tussen dit slaaptekort en obesitas en hart- en vaatziektes.
Hoe kan men oververmoeidheid herkennen?
Naast het voortdurend moe zijn hebben jongeren die chronisch vermoeid zijn last van koude handen en voeten, lage bloeddruk, zweten en gewrichtspijnen. Bovendien zien ze er vaak bleek uit. Meestal treft het jonge meisjes.
Hoe heeft oververmoeidheid zich kunnen ontwikkelen tot een veelvoorkomende, moderne aandoening?
Nog voor er klokken bestonden, wist men wanneer het slaaptijd was. Ons slaappatroon wordt dan ook geregeld door licht en hormonen. ‘s Avonds als de zon onder gaat, produceert ons lichaam melatonine. Deze stof laat onze biologische klok spreken: “slaaptijd”.
Althans dat is hoe het hoort te zijn. Door de uitvinding van kunstmatig licht is onze biologische klok verward geraakt. Niet enkel licht afkomstig van een gloeilamp, maar eveneens licht afkomstig van tv’s, spelcomputers en pc’s is voldoende om de natuurlijke productie van melatonine te stoppen.
Andere oorzaken voor slaaptekort kunnen afkomstig zijn van psychologische veranderingen, sociale druk en andere stimulerende voorwerpen in de slaapkamer zoals een tv of gsm.
Het veranderen van het menselijk lichaam in de tienerjaren maakt het er niet makkelijker op.
Dat jongeren laat gaan slapen is op zich geen probleem, dat ze vroeg op moeten staan wel. Doordat jongeren op tijd naar school moeten, hebben ze niet de tijd om de aangewezen 8 tot 9 uur slaap te krijgen. Het resultaat? Een slechtgeluimde en vermoeide tiener.
Wat kan men doen aan dit slaaptekort?
Het is belangrijk om de biologische klok niet te verstoren en dus steeds op hetzelfde tijdstip gaan slapen en op staan. Ook in het weekend!
In ernstige gevallen kan een individuele biologische klok zo verstoord zijn dat men niet in slaap kan vallen voor middernacht. Men spreekt dan over DSPS (delayed sleep phase syndrome of het syndroom dat de slaap uitstelt), wat een beetje vergelijkbaar is met een jetlag.
De behandeling voor DSPS kan bestaan uit lichttherapie, zoals blootstelling aan een helder licht voor ongeveer een half uur elke ochtend of een therapie die het herstel van de individuele natuurlijke slaapfase inhoudt.
In sommige gevallen dient met een kleine dosis melatonine toe, wat helpt om de biologische klok op lange termijn te resetten.
jongeren,
tieners,
vermoeidheid