Wat zijn auto-immuunziekten?

Auto-immuunziekten zijn aandoeningen waarbij het immuunsysteem van het lichaam reageert op lichaamseigen cellen en stoffen. Het lichaam maakt dan antistoffen aan tegen het eigen weefsel.

Immuunsysteem

Om auto-immuunziekten te begrijpen, moet je eerst weten hoe het immuunsysteem werkt. Het immuunsysteem is een netwerk van organen, cellen en molecules die samenwerken om het lichaam te beschermen tegen lichaamsvreemde stoffen, zoals kiemen, bacteriën, virussen, parasieten en schimmels. Als een van deze indringers (antigenen) in het lichaam probeert te komen, verdedigt de huis zich in de eerste plaats via de huid en de slijmvliezen.

De huid en de slijmvliezen bevatten macrofagen, witte bloedcellen, en antilichaampjes. De macrofagen verteren de antigenen, terwijl de antilichaampjes de antigenen opvangen die kunnen ontsnappen. Als de antigenen langs deze hinderpalen geraken, reageert het lichaam met de productie van lymfocyten (B-cellen en T-cellen), die geprogrammeerd zijn om de antigenen aan te vallen.

Het auto-immuunproces kan verschillende gevolgen hebben. Zo bijvoorbeeld de trage vernietiging van cellen of weefsels, de buitensporige groei van een orgaan of verstoring van de orgaanfuncties. Organen en weefsels die regelmatig getroffen worden zijn de schildklier, de alvleesklier, de bijnieren, de rode bloedcellen en de verbindingsweefsels (huid, spieren en gewrichten).

Orgaanspecifieke en niet-orgaanspecifieke ziekten

Auto-immuunziekten kunnen opgedeeld worden in twee types: orgaanspecifieke (op een orgaan gericht) en niet-orgaanspecifieke ziekten.

Voorbeelden van orgaanspecifieke auto-immuunziekten zijn diabetes type I (insulineafhankelijke diabetes), de Ziekte van Hashimoto en de Ziekte van Graves, die de schildklier treffen, kwaadaardige bloedarmoede die de maag treft, de Ziekte van Addison waarbij de bijnieren worden vernietigd, en chronische actieve hepatitis die de lever treft.
Voorbeelden van niet-orgaanspecifieke ziekten zijn reumatoïde artritis, multiple sclerose, lupus en myasthenia gravis.

Oorzaken

Onderzoek wijst erop dat verschillende factoren een rol kunnen spelen bij het ontstaan van de ziekten: giftige stoffen uit de omgeving, erfelijkheid, virussen en verschillende geneesmiddelen. Stress, slechte eetgewoonten, een gebrek aan beweging, een slaaptekort, drankmisbruik en roken kunnen ook het immuunsysteem verzwakken.

Behandeling

De meeste auto-immuunziekten kunnen niet genezen worden. De symptomen die met de ziekte gepaard gaan worden behandeld. Dokters kunnen medicijnen op basis van corticosteroïden voorschrijven, naast NSAID’s (ontstekingsremmende geneesmiddelen) en immuunsuppressiva die de reactie van het immuunsysteem onderdrukken en zo de progressie van de ziekte een halt toeroepen.

Dit bericht is gepost op 26 May 2008 om 2:53 pm uur en is geplaatst in overige aandoeningen.

Andere interessante artikels: WordPress › Error

There has been a critical error on this website.

Learn more about troubleshooting WordPress.